Crest Of A Knave
Van Wikipedia
Crest Of A Knave | ||
---|---|---|
{{{ondertitel}}} | ||
Album door Jethro Tull | ||
[[Afbeelding:{{{cover}}}|200px|Album cover]] | ||
|
||
Opnamedatum | lente 1987, Ian Andersons privéstudio | |
Releasedatum | september 1987 | |
Genre | progressieve rock | |
Duur | 55:35 | |
Label(s) | Chrysalis Records (NL) | |
Producer(s) | Ian Anderson | |
Professionele review | ||
{{{review}}} | ||
|
||
1985 Original Masters |
1987 Crest Of A Knave |
1988 20 Years Of Jethro Tull |
|
Crest Of A Knave is een album van de Britse progressieve rockband Jethro Tull, uitgebracht in 1987.
Begin jaren 80 was Jethro Tull een weg ingeslagen van elektronische rockmuziek. Iets wat door de fans niet erg gewaardeerd werd, en vooral de albums A en Under Wraps waren niet geliefd.
Na een pauze van twee jaar is Crest Of A Knave het vervolg op het commercieel gezien minst succesvolle album van Jethro Tull, Under Wraps. Deze pauze hebben de heren genomen om te bedenken hoe het verder moest met de eens zo succesvolle band. Er is zelfs overwogen de dwarsfluit permanent aan de wilgen te hangen. Maar ook stemproblemen van Ian Anderson, door het vele jaren vrijwel non-stop optreden, waren een reden om het tijdelijk rustiger aan te doen. Maar de band besloot door te gaan, maar wel een andere weg in te slaan. De elektronica werd grotendeels verlaten, om dit meer heavy album te maken. Ian Anderson schreef ditmaal alle nummers helemaal alleen. De inbreng van voornamelijk Peter-John Vettese op de laatste albums was immers niet goed bevallen. Hij heeft de band dan ook verlaten, overigens zonder ruzie. Naast Anderson bestond Jethro Tull nu uit Martin Barre en David Pegg. De overige bandleden waren vooralsnog gastmuzikant.
Maar wat een comeback! De band kwam sterker terug dan door vriend en vijand verwacht, wellicht ook tot verrassing van henzelf. Dit gaf natuurlijk een ongeloofelijke stimulans om door te gaan, en het was een signaal dat de band weer op het juiste pad was. Niet alleen stond het album hoog in de hitlijsten, ook werd het beloond met een Grammy-award in de categorie Best Hard Rock / Heavy Metal Performance, en versloeg daarbij favoriet Metallica.
[bewerk] Nummers
- Steel Monkey
- Farm On The Freeway
- Jump Start
- Said She Was A Dancer
- Dogs In The Midwinter
- Budapest
- Mountain Men
- The Waking Edge
- Raising Steam
- Part Of The Machine¹
¹Bonus nummer op de Digitaal 'Remastered' Versie.
[bewerk] Line-up
- Ian Anderson (dwarsfluit, gitaren, keyboards, percussie, zang)
- Martin Barre (elektrische gitaar)
- David Pegg (elektrische basgitaar, akoestische basgitaar)
Gastmuzikanten:
- Doane Perry (drums)
- Gerry Conway (drums)
- Ric Sanders (viool)