Evidence based practice
Van Wikipedia
Evidence-based practice (EBP) is het uitvoeren van een handeling door een beroepsbeoefenaar op die wijze dat de uitvoering is gebaseerd op de best beschikbare informatie over de doelmatigheid en doeltreffendheid.
Binnen de geneeskunde en paramedische beroepen is EBP een belangrijke stroming die vaak wordt aangeduid als evidence based medicine (EBM). EBP vindt steeds meer toepassing bij overheid en die verzekeraars die vaak de rekening betalen van het beroepsmatig handelen.
In de regel worden drie belangrijke informatiebronnen genoemd die EBP kunnen voeden: informatie uit het wetenschappelijke domein, meestal in de vorm van peer-reviewed artikelen in vakbladen, ervaring en inzicht van de beroepsbeoefenaar zelf en informatie van de gebruiker. Met EBP beogen beroepsbeoefenaren een rationalisatie van hun handelen maar de term dient niet te worden verward met ‘wetenschappelijk bewijs’ of ‘effect’. Over wat als ‘wetenschappelijk bewijs’ mag gelden bestaat vaak weinig consensus, met name in de menswetenschappen vanwege de methodologische problemen die onderzoek vaak met zich meebrengt. Het meten van ‘effect’ is in de regel erg lastig vanwege het grote aantal mogelijke derde variabelen (‘confounding variables’) die menselijk handelen in de regel kunnen beïnvloeden. Naast de problemen met wetenschappelijk bewijs kan de ervaring en inzicht van de beroepsbeoefenaren en gebruikers vertroebeld door een groot aantal psychologische denk- en beslisfouten (zie attributie). Daarom probeert EBP de rationalisatie van het handelen van de beroepsbeoefenaar met meer bronnen beter te funderen.
EBP mag niet gezien worden als de panacee voor beroepsmatig handelen omdat de drie eerder genoemde pijlers van informatie ieder veel onzekerheden herbergen. Het is verder lastig de waarde van de drie informatiebronnen bij elkaar op te tellen. Welke bron zwaarder weegt is vaak afhankelijk van machtsverhoudingen binnen een professionele sector, maar daarmee niet automatisch ‘evidence based’. Ook de beschikbare informatie zelf is vaak onderdeel van een zoekproces waarbij de grote hoeveelheid informatie die in onze wereld beschikbaar is een probleem kan vormen en soms kan leiden tot selectief winkelen.
Tot slot kan worden gesteld dat voor complexe problemen meestal geen eenvoudige standaardoplossingen zijn te vinden. Rationalisatie van handelen van beroepsbeoefenaren door middel van EBP kan nooit het enige criterium zijn voor beroepsmatig handelen.
[bewerk] Beslis- en denkfouten
Voorbeelden zijn de zichzelf bevestigende redenering (self-serving bias), het ‘zie je wel’-effect (hindsight bias), ‘magisch denken’ in oorzaak-gevolg relaties (bounded rationality) en het selectief zoeken naar steun voor je eigen opvatting (confirmation bias). Ook de informatie van de gebruiker levert vaak geen eenduidig beeld op waarop een heldere en eenduidige handelswijze kan worden gebaseerd. Veel waarderingen door gebruikers hangen onder meer af van hun verwachtingen vooraf (anchoring-effect), hun afhankelijkheid van de beroepsbeoefenaar en de wijze waarop in de relatie tussen beroepsbeoefenaar en klant of cliënt wordt gecommuniceerd.
