Lokale anesthesie
Van Wikipedia
Lokale anesthesie is de meest gebruikte vorm van verdoving. Lokale anesthesie wordt gebruikt om pijngeleiding uit te schakelen met een lokaal anestheticum door de zenuwen rondom de te behandelen plek direct te verdoven. Pijnprikkels worden dan niet meer voortgeleid naar de hersenen en de pijngewaarwording is dan ook verdwenen. Vaak voegt men een vaatvernauwend middel toe (adrenaline). Dit middel remt plaatselijk de doorbloeding, waardoor het anestheticum minder snel in het bloed opgenomen wordt. Vroeger werd aanbevolen dit niet toe te passen bij anesthesie van vingers en tenen; door sterke en langdurige vaatkramp zou necrose kunnen optreden. Recent wetenschappelijk onderzoek heeft dit weerlegd[1][2].
[bewerk] Preparaten
Veel gebruikte lokale anesthetica zijn bupivacaïne, lidocaïne, procaïne, mepivacaïne en ropivacaïne. Er zijn 2 hoofdgroepen lokaal anesthetica: de esters en de amides. De esters zoals procaïne en cocaïne worden nauwelijks meer gebruikt in verband met de hogere kans op allergische reacties. Cocaïne wordt nog wel toegepast in de keel- neus- en oorheelkunde vanwege de vaatvernauwing (met beperking van het bloedverlies bij neusoperaties). De amides worden praktisch ingedeeld in de kortwerkende: lidocaïne, prilocaïne en mepivacaïne en langwerkende. De langwerkende lokaal anesthetica zijn: bupivacaïne, levobupivacaïne en ropivacaïne.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Referenties
- ↑ Hafner HM, Rocken M, Breuninger H. (2005) Epinephrine-supplemented local anesthetics for ear and nose surgery: clinical use without complications in more than 10,000 surgical procedures. J Dtsch Dermatol Ges. 3(3):195-9.
- ↑ Lalonde D et al. (2005) A multicenter prospective study of 3,110 consecutive cases of elective epinephrine use in the fingers and hand: the Dalhousie Project clinical phase. J Hand Surg [Am]. 30(5):1061-7.
