Maximinus I Thrax

Maximinus Thrax (ook Maximinus I en soms Maximinus de Thraciër genoemd) (?-238) was keizer van Rome van 235 tot lente 238) zonder ooit in Rome geweest te zijn. Hij was de eerste van de zogenaamde "soldatenkeizers".

Zijn volledige naam was Gaius Julius Verus Maximinus, met de bijnaam 'Thrax' voor 'de Thraciër'. Hij werd geboren in een eenvoudige Thracische veehoedersfamilie. Als jongeman meldde hij zich aan als soldaat bij het Romeinse leger onder Septimius Severus en maakte snel promotie.

Hij staat bekend als een man van een enorme lengte en legendarische kracht. Septimius Severus was zo onder de indruk van zijn prestaties als worstelaar in Thracië, dat hij hem benoemde tot zijn persoonlijk lijfwacht. Caracalla, ook onder de indruk van de man, maakte hem centurio. Hij verliet het leger na de moord op Caracalla en kwam pas terug onder Severus Alexander, die hem tot hoge officiersposities promoveerde.

Hij was onder de militairen zeer geliefd en werd onmiddellijk na de moord op Severus Alexander door zijn troepen tot de nieuwe keizer van Rome uitgeroepen. Hij benoemde zijn zoon Maximus tot Caesar. Hij boekte grote militaire successen in Germanië en langs de Donau.

De belastingen werden zeer drastisch verhoogd om de militaire campagnes te kunnen bekostigen. Dit veroorzaakte vele protesten en de Romeinse senaat besloot hem in de lente van 238 formeel af te zetten en hem tot staatsvijand te verklaren. Enkele opstanden braken uit en de senaat steunde met name de opstand die in Afrika werd geleid door Gordianus I en Gordianus II, die als keizers werden erkend.

Toen de opstand na enkele weken mislukte en de twee Gordiani waren gesneuveld, benoemde de senaat Pupienus en Balbinus tot keizers om Italië te besturen en tegen de afgezette keizer te verdedigen.

Toen het nieuws dat de senaat hem had afgezet Maximinus bereikte, trok hij naar Rome om de hoofdstad te onderwerpen. Bij Aquilea in Noord-Italië werd hij echter tegengehouden door een sterke verdediging. Het beleg van Aquilea was niet succesvol. Uiteindelijk werden hij en zijn zoon tussen april en juni 238 door de soldaten vermoord voor zij Rome konden bereiken.

Het bericht van zijn dood werd in Rome met grote opluchting ontvangen.