Nederlandse Exclusieve Economische Zone
Van Wikipedia
De Nederlandse Exclusieve Economische Zone is dat deel van de kustwateren, buiten de territoriale zone en de aansluitende zone, waar Nederland rechten claimt, tot maximaal 200 zeemijlen uit de kust, gerekend vanaf de laagwaterlijn en met inachtneming van de beperking die het volkenrecht oplegt.
Volgens artikel 3 uit de Rijkswet (1999):
- a. soevereine rechten ten behoeve van de exploratie en exploitatie, het behoud en het beheer van de levende en niet-levende natuurlijke rijkdommen van de wateren boven de zeebodem en van de zeebodem en de ondergrond daarvan, en met betrekking tot andere activiteiten voor de economische exploitatie en exploratie van de zone, zoals de opwekking van energie uit het water, de stromen en de winden;
- b. rechtsmacht ten aanzien van de bouw en het gebruik van kunstmatige eilanden, installaties en inrichtingen, het wetenschappelijk zeeonderzoek en de bescherming en het behoud van het mariene milieu.
Merk op dat het scheepvaartverkeer binnen deze wateren vrij is, als bevindt zij zich op de Hoge Zee. Er gelden echter wel beperkingen t.a.v. milieuwetgeving.
Voorbeelden van het exploiteren van de natuurlijke rijkdommen zijn visserij, het boren en winnen van olie en aardgas, het opwekken van energie door bijvoorbeeld windturbines.
De zones werden voor het eerst ingesteld door de Noordzee-landen in de jaren zestig. De huidige bepalingen zijn tot stand gekomen per 27 mei 1999 door middel van de Rijkswet instelling exclusieve economische zone.
Het gebied is ongeveer 57.000 vierkante kilometer groot, dit staat gelijk aan ongeveer anderhalf keer het landoppervlak van Nederland.
