Rick Wakeman

Van Wikipedia

Wakeman in 2003

Richard Christopher Wakeman (geb. Perivale (Londen), 18 mei 1949) is een Engels keyboardspeler, die het meest bekend is geworden door zijn werk met de progressieve rockgroep Yes. Wakeman was eigenlijk een klassiek geschoold pianist, maar werd een pionier in het gebruik van electronische keyboards en synthesizers, en in de samenwerking tussen een rockband en orkest en koor.

Wakeman studeerde piano, klarinet, orkestratie en moderne muziek aan het Royal College of Music, maar werd geschorst omdat hij zijn studie verwaarloosde om te kunnen werken als sessiemuzikant. In 1970 werkte hij met The Strawbs en David Bowie, en sloot zich in 1971 aan bij Yes, als opvolger van Tony Kaye. Yes bracht met Wakeman op keyboards achtereenvolgens Fragile, Close to the Edge, Yessongs en Tales From Topographic Oceans uit. Na de Tales From Topographic Oceans tour verliet hij echter de band om zich te wijden aan zijn soloprojecten. Wakeman was het niet eens met de muzikale koers van Yes, en voelde er bovendien niet veel voor elke avond hetzelfde programma te spelen. Bovendien was hij als levensgenieter, het macrobiotisch eetgedrag van de andere leden beu.

Na zijn vertrek bij Yes bracht hij zijn tweede soloalbum uit: The Six Wives Of Henry VIII, waar overigens diverse Yes-leden aan meewerkten.

In 1977 sloot hij zich opnieuw aan bij Yes, om Going For The One en Tormato te maken. Hij was verantwoordelijk voor de titel van het laatste album, omdat hij een tomaat gooide naar het ontwerp van de hoes. In de jaren daaropvolgend zat hij dan weer wel en dan weer niet in Yes. Wakeman maakte in 1989 deel uit van de verkapte Yes-reünie Anderson Bruford Wakeman Howe en speelde in 1991 met Yes in de grote Union bezetting. In 1996 maakte Yes de Keys to Ascension albums. In de jaren 1998-2000 werd Wakeman tijdelijk vervangen door Igor Khoroshev. Sinds 2002 is Wakeman weer een vast lid van de band.

Als sessiemuzikant werkte Wakeman onder anderen met John Williams, Brotherhood of Man, Elton John, Lou Reed, David Bowie (op 'Live on Mars' en 'Lady Stardust'), Cat Stevens (piano op Morning has broken), T-Rex, Ozzie Osbourne, Black Sabbath en Brian May.