Sauron
Van Wikipedia
Sauron is de kwade macht in het boek In de Ban van de Ring van de Britse schrijver J.R.R. Tolkien.
Sauron had al eerder de macht over Midden-aarde in handen gehad. Zo had hij bijvoorbeeld het Grote Groenewoud ingenomen, vermomd in een van zijn vele verschijningsvormen. Na verloop van tijd verschenen in dit woud kwade wezens, zoals Orks en Trollen. Vanwege zijn invloed is het woud herdoopt tot het Demsterwold (demster = duister; in het Engels Mirkwood). Hij liet zijn dienaren vanuit Angmar het noordelijke Númenoreaanse koninkrijk Arnor vernietigen, zodat hij in de daaropvolgende chaos het zuidelijke Gondor ten val kon brengen, dat immers de toegang tot Mordor, het land waarop hij aasde om het zich toe te eigenen, streng bewaakte. Uiteindelijk werd hij door een groot leger (een alliantie van Elfen en Mensen) in zijn eigen land verslagen in het jaar 3441 van de Tweede Era. Dit luidde tevens het begin aan van de Derde Era. Zijn val werd vooral veroorzaakt door het verlies van de Ene Ring, waarin hij al zijn macht had verzameld. Sauron werd verslagen door Elendil, de koning van de Dúnedain, en Gil-galad, de koning van de Elfen, die bij dit gevecht ook omkwamen. Elendils zoon Isildur hakte de Ring van Saurons vinger en nam die in bezit als vergelding voor de dood van zijn vader. Isildur raakte ogenblikkelijk zelf in de ban van de Ring, waardoor hij weigerde die te vernietigen door hem in de Doemspleet te gooien (de naam voor het plateau in de mond van de vulkaan de Doemberg, ook wel Orodruin genaamd), ondanks aandringen van Elrond de Halfelf. Dit leidde uiteindelijk tot zijn eigen ondergang. De Ring ging verloren toen Isildur werd vermoord in een veldslag bij de Irisvelden (zie Nagelaten Vertellingen voor een zeer uitgebreide beschrijving hiervan). Gedurende duizend jaar sliep Sauron, maar toen hij de kracht van de ring toe voelde nemen, nam ook zijn eigen kracht toe hij kon weliswaar nog geen fysieke vorm aannemen, maar nam het land Mordor weer in. Hij liet zijn oude fort, de toren van Barad-dûr, herbouwen en nam het weer in.
Gedurende al deze tijd rustte de Ring op de bodem van de rivier de Anduin, waar hij tenslotte werd gevonden door de Hobbit Déagol, vlak voordat Saruman de bodem van de rivier liet onderzoeken op zoek naar de ring voor zichzelf. De Ring werd meteen zijn noodlot toen hij werd overmeesterd door zijn neef Sméagol (later vooral bekend onder de naam Gollem), die de Ring ten koste van alles begeerde. Hiermee was de Ring letterlijk en figuurlijk weer boven water en de dreigende macht van Sauron nam weer toe. Zoals beschreven in De Hobbit komt de Ring na lange tijd in handen van de onschuldige Bilbo Balings (Engels Baggins), waarna de avonturen een aanvang nemen die worden beschreven in In de Ban van de Ring. Uiteindelijk wordt Sauron voorgoed verslagen in de Oorlog om de Ring, aan het einde van de Derde Era, wanneer de Ring ten langen leste in de Doemspleet geworpen wordt in een schermutseling tussen Frodo Balings, de neef van Bilbo, en Gollem.
Uit De Silmarillion blijkt dat Sauron is gecreëerd als een van de Maiar. In het begin is hij een dienaar van Aulë, maar later wordt hij gecorrumpeerd door de slechte Melkor.
Andere namen van Sauron luiden Annatar, Gorthaur en Artano.
| Ainur van Arda | |
|---|---|
| Ainulindalë | |
| Vorsten van de Valar: | Manwë | Ulmo | Aulë | Oromë | Námo (Mandos) | Irmo (Lórien) | Tulkas |
| Koninginnen van de Valar: | Varda | Yavanna | Nienna | Estë | Vairë | Vána | Nessa |
| De Vijand: | Melkor (Morgoth) |
| Maiar (waaronder de Istari): | Aiwendil (Radagast) | Allatar | Arien | Balrog | Curunír (Saruman) | Eönwë | Gothmog | Ilmarë | Melian | Olórin (Gandalf) | Ossë | Pallando | Uinen | Salmar | Sauron | Tilion | Uinen | Urwen |
