Speekselsteen
Van Wikipedia
Speekselstenen of sialoliet ontstaan door een ophoping van zoutkristallen (kalkzouten) rond een centrale kern. Deze kern kan gewoon resten van cellen of bacteriën zijn.
Ze vormen zich meestal in de speekselafvoerbuis maar kunnen ook in de speekselklier zelf gevormd worden. De meeste speekselstenen zijn gelegen in de afvoerbuis van de sublinguale speekselklier (= ondertongspeekselklier) of in de submandibulaire speekselklier (= onderkaakspeekselklier).
De speekselstenen beletten de afvoer van het speeksel met zwelling van de speekselklier als gevolg, en eventuele ontsteking van de klier. De patiënten zullen vooral over pijn klagen bij het eten, namelijk op het moment dat de speekselproductie het hoogst is.
Wanneer de speekselsteen in de afvoergang van de klier zit kan ze gepalpeerd worden. Ze kunnen ook meestal aangetoond worden met gewone radiologische foto’s. In enkele gevallen kunnen ze slechts aangetoond worden na het inspuiten van een röntgencontrastvloeistof via de afvoergang van de speekselklier (= sialografie).
Vaak moet de speekselsteen onder lokale verdoving verwijderd worden, zelden kan ze uitgemasseerd worden.
