Van Wikipedia
De Lakeside World Professional Darts Championship 2006 was de 29e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship en werd gehouden van 7 januari 2006 tot en met 15 januari 2006 in het Engelse Frimley Green. De World Professional Darts Championship kan worden gezien als het wereldkampioenschap voor de British Darts Organisation, BDO, een van de twee toonaangevende dartsbonden in de wereld. Hierdoor is dit toernooi het belangrijkste toernooi dat onderdeel uitmaakt van diezelfde BDO.
[bewerk] Prijzengeld
Het totale prijzengeld bedroeg £211.000,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:
| Plaats |
Prijzengeld |
| Winnaar |
£60.000 |
| Runner-up |
£25.000 |
| Halve finalist |
£11.000 |
| Kwartfinalist |
£6.000 |
| 2e ronde |
£4.250 |
| 1e ronde |
£2.750 |
Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £2.000:
Het totale prijzengeld bedroeg £12.000,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:
| Plaats |
Prijzengeld |
| Winnaar |
£6.000 |
| Runner-up |
£2.000 |
| Halve finalist |
£1.000 |
| Kwartfinalist |
£500 |
[bewerk] Eerste ronde
Het toernooi stond vanaf het begin af aan in het teken van de mogelijke vijfde titel van Raymond van Barneveld. Hiermee zou hij de legendarische Eric Bristow kunnen evenaren. Van Barneveld startte echter niet overtuigend, maar wist zich wel via Brian Sørensen voor de tweede ronde te plaatsen. In de ronden daarna bleef Van Barneveld kwakkelen, voornamelijk met zijn dubbels, maar wist hij wel steeds de volgende ronde te bereiken, met een finaleplaats als gevolg.
De Lakeside begon echter met enkele verrassingen. Zo werden op de eerste dag al direct twee geplaatste spelers het slachtoffer van enkele ongeplaatste spelers. Tony Eccles kon het in de openingswedstrijd niet winnen van Per Laursen, terwijl Albertino Essers voormalig winnaar Ted Hankey de voet dwars zette. Ook de levende legende Andy Fordham overleefde de eerste ronde niet. Hij had al een matig voorseizoen, maar kon ook in Frimley Green niet overtuigen en werd verslagen door Simon Whitlock. Het hoogste gemiddelde in de eerste ronde werd gegooid door Mike Veitch die de eveneens goed spelende Fin Ulf Ceder versloeg. Tenslotte maakte de dartswereld kennis met een nieuw Nederlands talent. Jelle Klaasen wist in een spannende wedstrijd met af en toe subliem darts Dennis Harbour te verslaan.
[bewerk] Tweede ronde
De tweede ronde leverde nauwelijks verrassingen op en vrijwel alle favorieten wisten hun wedstrijden te winnen. Toch waren er een tweetal wedstrijden waarvan de uitkomst op voorhand niet door veel mensen was voorspeld. Simon Whitlock gaf een voorsprong in sets weg tegen de Schot Paul Hanvidge die in de eerste ronde nog verantwoordelijk was voor de uitschakeling van Co Stompé. Jelle Klaasen wist in de tweede ronde te imponeren, door op een indrukwekkende manier de nummer 1 van de wereld, Mervyn King te verslaan.
[bewerk] Kwartfinale
In de kwartfinale trad diezelfde Jelle Klaasen aan tegen Paul Hogan die reeds Albertino Essers en Mareno Michels had verslagen. Klaasen kwam al snel op een 4-1 voorsprong, maar liet Hogan uiteindelijk toch terugkomen tot 4-4. In de beslissende set overklaste Klaasen Hogan en walste hij door naar de halve finale. Shaun Greatbatch overleefde voor het eerst in vijf jaar de eerste ronde van de Lakeside en wist nu door te dringen tot de halve finale omdat hij in de kwartfinale te sterk was voor Paul Hanvidge. De Engels-Schotse derby tussen Martin Adams en Mike Veitch werd beslist door de Engelsman die daarmee in de halve finale mocht aantreden tegen Raymond van Barneveld, die op zijn beurt Tony O'Shea wist te verslaan.
[bewerk] Halve finale
Jelle Klaasen was ondertussen de vierde Nederlander ooit die de halve finale op de Lakeside heeft weten te bereiken. In een zeer korte periode bouwde hij een enorme hoeveelheid fans op en er werd zelfs al gesuggereerd dat hij misschien wel eens het toernooi zou kunnen winnen. Raymond van Barneveld was nog altijd in de race om zijn vijfde Lakeside toernooi te winnen. In een herhaling van de finale van 2005 kwam Van Barneveld tot een zelfde score als een jaar daarvoor in de finale en kwam hij geen moment in de problemen. Klaasen nam het vervolgens op tegen Shaun Greatbatch. Beiden maakten een voor hen tot dan toe zeer succesvol toernooi mee en beiden hadden niets te verliezen. Dankzij de ervaring was Greatbatch favoriet, echter de bookmakers dachten daar anders over. Klaasen begon voortvarend en overblufte Greatbatch in de eerste set met 3-0. Daarna nam de Engelsman het heft in handen en nam hij een 3-1 voorsprong en leek hij op weg naar een 4-1 tussenstand met de pauze. Klaasen hield zich echter kalm en bracht de ruststand op 3-2. Na de onderbreking was Klaasen op zijn best en had Greatbatch nauwelijks nog iets te vertellen. Hij won dan ook geen set meer en de allereerste compleet Nederlandse finale was een feit.
De finale was een ongekend spannende finale, waarin Jelle Klaasen al snel een 2-0 voorsprong nam. Daarna zakte hij even weg en kwam Van Barneveld knap terug tot 2-2. Klaasen nam vervolgens een 3-2 voorsprong, maar toen de pauze aanbrak was de stand geheel in evenwicht, 3-3. Na de onderbreking nam Van Barneveld voor het eerst in de wedstrijd de leiding in sets. Klaasen bracht een set later de stand weer op 4-4 en ging goed door naar een 5-4 voorsprong, waarna het even later weer gelijk was. Op dat moment kwam Klaasen in een fase waarin hij weinig meer miste en Van Barneveld meer en meer problemen op zijn dubbels kreeg. Waar Van Barneveld faalde strafte Klaasen dat direct af door leg na leg te winnen en Van Barneveld mompelend op zichzelf achter te laten. Bij een 6-5 voorsprong kon Klaasen in de twaalfde set een einde aan de wedstrijd maken. Met twee finishes boven de 100 punten deed hij dit dan ook en was zodoende na Raymond van Barneveld de tweede Nederlander in de historie die de Lakeside wist te winnen. Ook was hij de tweede kwalificant die dit wist te bereiken en was hij hiermee de jongste winnaar van het toernooi aller tijden.
Bij de dames ging de finale net zoals enkele keren daarvoor tussen Trina Gulliver en Francisca Hoenselaar. Trina Gulliver had al sinds de eerste keer dat de dames mee mochten doen (sinds 2001) alle edities van de Lakeside gewonnen en was zodoende nog altijd ongeslagen, totdat ze in deze finale terecht kwam. Hoenselaar daarentegen bereikte in veel van de vorige jaren eveneens de finale, waarin ze dan uiteindelijk het onderspit dolf tegen Gulliver. Ondanks een goed begin waar Hoenselaar enkele darts kreeg om de eerste set (die Gulliver begonnen was) te winnen, behield Gulliver de set en wist ze eveneens de tweede set te winnen, waarmee ze haar zesde Lakeside titel veroverde.
[bewerk] Alle wedstrijden
[bewerk] Eerste ronde (best of 5 sets)
[bewerk] Tweede ronde (best of 7 sets)
[bewerk] Kwartfinale (best of 9 sets)
[bewerk] Halve finale (best of 11 sets)
[bewerk] Finale (best of 13 sets)
[bewerk] Kwartfinale (best of 3 sets)
[bewerk] Halve finale (best of 3 sets)
[bewerk] Finale (best of 3 sets)
Nederland
Engeland
Denemarken
Schotland
Australië
Ierland
Finland
Zwitserland
Wales
