Urindrivande lækjemiddel

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Eit urindrivande lækjemiddel, eller eit diuretikum, er eit lækjemiddel som aukar urinutskiljinga, altså fører til diurese. Dette gjer det indirekte ved å auke utskiljinga av natrium og klorid, noko som òg fører til auka utskiljing av vatn grunna osmose.

Det finst ulike klassar diuretika, som verkar på ulike måtar:

• Osmotiske diuretika (t.d. mannitol)
• Tiazid eller low ceiling-diuretika (t.d. hydroklortiazid)
• Loop diuretics eller high ceiling-diuretika (t.d. furosemid)
• Kaliumsparande diuretika (t.d. spironolakton)

I tillegg til desse lækjemidla, er drikkar som kaffi, te, alkohol og tranebærjus urindrivande.