Antoni Michał Potocki
Z Wikipedii
Antoni Michał Potocki (zm. 1765), wojewoda bełski.
Syn Aleksandra Jana i Teresy Tarło, brat Józefa kasztelana lwowskiego, wnuk Pawła. W 1730 roku poślubił Ludwikę Marię Sapiehę, córkę Aleksandra Pawła Sapiehy.
Został podstolim litewskim w 1728 roku, później był wojewodą bełskim w latach (1732-1763) oraz marszałkiem królowej (1747-1754). Od 1754 roku pełnił funkcję generała-lejtnanta wielkiego koronnego. Był też starostą: Grabowa i Krzemieńca.
W czasie przedostatniego bezkrólewia stronnik Leszczyńskiego. Za Augusta III wybitny działacz stronnictwa "republikantów", stronnik Francji i Prus, brał udział w głównych konspiracjach przeciw dworowi saskiemu. Niezmiernie czynny i ruchliwy, dyplomata obeznany dokładnie z sprawami europejskimi, należał do najbardziej światłych umysłów swojej epoki. W 1744 wydał pismo Do Panów obojga stanów, w którym nakreślił śmiały program reform, obejmujący m.in. dopuszczenie mieszczan do udziału w sejmie i rządzie. Jednak z walorami tymi łączył nie mniejsze wady charakteru: wichrzyciel i intrygant, wysługiwał się notorycznie obcym dworom, obciążył swe sumienie zerwaniem kilku sejmów, zwłaszcza najważniejszego sejmu grodzieńskiego 1744, który posiadał najlepsze szansę przeprowadzenia reform skarbowo-wojskowych.
Za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego w 1745 roku.
