Arbatel de magia veterum
Z Wikipedii
Arbatel de magia veterum jest to ezoteryczne dzieło, grimoire napisane po łacinie poświęcone magii rytualnej. Zostało ono opublikowane w 1575 w Bazylei, Szwajcarii. Natomiast pierwotnie ukazało się w dziele Heinricha Corneliusa Agrippy von Nettesheima pt. Arbatel de magia seu pneumatica veterum w 1565. Opowiada ono o siedmiu aniołach, a zarazem demonach, z którymi mag może się skontaktować.
Każdemu jest przyporządkowane pewne ciało niebieskie:
Aratron - Saturn
Bether - Jowisz
Phalec - Mars
Och - Słońce
Hagith - Wenus
Ophiel - Merkury
Phul - Księżyc