Benedykt Wiszowaty
Z Wikipedii
Benedykt Wiszowaty (ur. ok. 1650 , zm. po 1704 najprawdopodobniej w Kosinowie), teolog i pisarz braci polskich.
Benedykt Wiszowaty był synem Andrzeja Wiszowatego i Aleksandry z Rupniowskich. Ożenił się z Katarzyną z Przypkowskich. Jego syn Andrzej urodził się na terenie Prus Książęcych. Podobnie jak dziadek i ojciec należał do znanych braci polskich. Andrzej Wiszowty (junior) od 1724 był ministrem polskiego zboru ariańskiego w Cluj i lektorem kolegium unitariańskiego.
Benedykt Wiszowaty wraz z ojcem od 1666 przebywał w Amsterdamie. We współpracy z ojcem prowadził działaność wydawniczą w Holandii. Od ok. 1680 przebywał na terenie Prus Książęcych. Na synodzie braci polskich w Rudówce dnia 14 października 1684 został wybrany ministrem zboru w Kosinowie.
Autor m.in.:
- "Confessio fidei Christianae..." - konfesji ariańskiej przedłożonej elektorowi wraz z memoriałem Samuela Przypkowskiego.
- "Catecheses Ecclesiarum Polonicarum"- komentarz do katechizmu ariańskiego, (wydany w Amsterdamie) 1684.
- przygotował do druku i uzupełnił o dzieje polskiego antytrynitaryzmu pracę Krzysztofa Sandiusa "Bibliotheca antitrinitariorum", (wydanie Amsterdam 1684).
- pozostawił rękopis "Medulla historiae ecclesiasticae..."
[edytuj] Bibliografia
- Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku, L-Ż, OBN im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn, 1988, ISSN 0239-7854.
