Borrelia burgdorferi
Z Wikipedii
Borrelia burgdorferi | |
![]() Borrelia burgdorferi - kontrastowy preparat widziany pod mikroskopem elektronowym |
|
Systematyka | |
Nazwa systematyczna | |
Borrelia burgdorferi | |
Cechy | |
Kształt | krętki |
Barwienie | ujemne |
Borrelia burgdorferi - mikroaerofilna bakteria Gram-ujemna o średnicy 0,3 - 0,5 µm i długości 20 - 30 µm powodująca najczęściej spośród krętków Borrelia chorobę zakaźną - boreliozę. Wektorem transmisji choroby jest kleszcz z rodzaju Ixodes. Rezerwuarem są małe i średnie ssaki, takie jak ryjówki, myszy, wiewiórki, zające, a także ptaki leśne, m.in. kosy i drozdy.
Wyróżnia się 3 fazy zakażenia, które najłtwiej zaobserwować u ludzi:
- stadium wczesne ograniczone - 7-30 dni po ukąszeniu - najbardziej charakterystycznym objawem jest tzw. rumień wędrujący - czerwone przebarwienie w miejscu ugryzienia, które przejaśnia się w centralnej części, w tym czasie bakteria bytuje w skórze; dodatkowo mogą wystąpić objawy grypopodobne: bóle głowy, mięśni, stawów;
- stadium wczesne rozsiane - bakterie przedostają się do narządów (serca, narządów ruchu, układu nerwowego itp.) dając niespecyficzne objawy neurologiczne i sercowe - po 2-3 miesiącach od kontaktu z kleszczem;
- stadium późne - wiele miesięcy lub lat po zakażeniu może dojść do trwałego uszkodzenia zajętych narządów i w skrajnych wapadkach do śierci chorego.
Testy serologiczne na obecność Borrelia burgdorferi:
Wynik | IgM | IgG |
Wynik ujemny | <0,9 | ? |
Wynik wątpliwy | 0,9-1,1 | ? |
Wynik dodatni | >1,1 | ? |