Częstotliwość pośrednia
Z Wikipedii
Częstotliwość pośrednia (p.cz., ang. Intermediate frequency - IF) – w odbiornikach superheterodynowych to częstotliwość uzyskana ze zmieszania (zdudnienia) sygnału wysokiej częstotliwości (w.cz.) z anteny odbiornika z częstotliwością drgań generatora – heterodyny. Najczęściej wykorzystywana jest różnica częstotliwości heterodyny i częstotliwości sygnału z anteny (fp.cz. = |fw.cz. - fhet.|), rzadziej suma częstotliwości (fp.cz. = fw.cz. + fhet.). Częstotliwość sygnału odbieranego przez antenę jest zmienna, zależna od stacji nadawczej. Żeby więc uzyskać stałą częstotliwość pośrednią dla różnych stacji (kanałów) częstotliwość drgań heterodyny musi być również zmienna. Często stosuje się sprzężone układy strojenia (kondensatory, elementy indukcyjne lub diody pojemnościowe) przestrajające jednocześnie częstotliwość heterodyny i częstotliwość obwodów w.cz. W przypadku wąskiego przedziału odbieranego pasma częstotliwości, przestrajana może być tylko częstotliwość heterodyny, natomiast obwody w.cz. pozostają nastrojone na środkową częstotliwość w.cz.
Niektóre odbiorniki radiowe, posiadające podwójną lub potrójną przemianę częstotliwości, mogą mieć w jednej z przemian stałą częstotliwość generatora pomocniczego, co wymusza zmienną częstotliwość pośrednią. Taka sytuacja jest równoważna stosowaniu tzw. konwertera częstotliwości, który umożliwia np. odbiór częstotliwości UKF przy pomocy odbiornika fal krótkich - wówczas w.cz. odbiornika staje się pierwszą p.cz. układu konwerter-odbiornik.
[edytuj] Typowe przykłady:
- 465 kHz – częstotliwość pośrednia dla zakresów fal długich, średnich i krótkich odbiorników radiowych (AM)
- 10,7 MHz – częstotliwość pośrednia dla zakresu fal ultrakrótkich (FM)
- 38 MHz – częstotliwość pośrednia w odbiornikach telewizyjnych (OIRT)
- 31,5 MHz – częstotliwość pośrednia fonii odbiorników telewizyjnych (OIRT)
[edytuj] Objaśnienie użytych skrótów
- w.cz. - wysoka częstotliwość lub częstotliwość wejściowa. Jest to częstotliwość - sygnału odbieranego przez antenę
- p.cz. - sygnał uzyskany ze zmieszania sygnału w.cz. z sygnałem heterodyny.
- m.cz. - mała częstotliwość - sygnał uzyskany w wyniku demodulacji sygnału p.cz. Sygnał m.cz jest wzmacniany do poziomu umożliwiającego wysterowanie głośnika.
