Darniówka tatrzańska

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Darniówka tatrzańska
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	ssaki żyworodne
Szczep	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Rodzina	nornikowate
Gatunek	darniówka tatrzańska
Nazwa systematyczna
Pitymys tatricus Kratochvíl, 1952

Darniówka tatrzańska (Pitymys tatricus) – gatunek ssaka z rzędu gryzoni z rodziny nornikowatych występujący endemicznie w Karpatach - głównie w Tatrach.

[edytuj] Opis

Niewielkich rozmiarów gryzoń o długości ciała 85–116 mm, ogona 33-48 mm i masie ciała 13-36 g. Futro żółtawe, na grzbiecie bardziej brązowe, przechodzące w białawy brzuch. Ogon także dwukolorowy, ciemniejszy od strony grzbietu, a łapy białawe. Ucho stosunkowo długie (9–15 mm). Do dwóch par gruczołów mlekowych.

[edytuj] Występowanie

Darniówka tatrzańska jest karpackim endemitem, a pojawiła się na tym terenie w okresie holocenu. Obecnie zasięg jej występowania obejmuje całe Karpaty od Słowacji, poprzez Polskę, Ukrainę, aż do Rumunii, a całkowity obszar jej występowania wynosi około 840 km². W Polsce gryzoń ten jest spotykany w Tatrach (Tatrzański Park Narodowy) i Beskidzie Żywieckim (Pilsko, rejon Babiej Góry - Babiogórski Park Narodowy).

[edytuj] Biotop

Występuje głównie w zbiorowiskach pokrytych bujnym runem, z powalonymi pniami drzew, w pobliżu potoków. Występuje zarówno w dolinach, jak i powyżej górnej granicy lasu, w strefie kosodrzewiny i hal.

[edytuj] Tryb życia

Aktywna głównie nocą. Żyje w norach wykopanych przez inne ssaki, ewentualnie wykorzystuje jamy w rumoszu skalnym. Darniówka jest roślinożerna - żywi się głównie zielonymi częściami roślin, korzeniami, nasionami i owocami.

[edytuj] Rozród

Okres rozmnażania rozpoczyna się wczesną wiosną i trwa do sierpnia. Samica wydaje na świat miot składający się z 2-4 młodych. Dojrzałość płciową darniówka osiąga w kolejnym roku, po przezimowaniu i osiągnięciu masy około 23 g. Zwierzę żyje około 1,5-2 lat.