Dzierżenie
Z Wikipedii
Dzierżenie - rodzaj władztwa nad rzeczą wykonywany przez dzierżyciela. Dzierżycielem, zgodnie z art. 338 Kodeksu cywilnego, jest ten, kto faktycznie włada rzeczą za kogoś innego. Dzierżenie polega więc na faktycznym władztwie nad rzeczą – i w tym podobne jest do posiadania. Od posiadania odróżnia je element woli (animus), ponieważ stan świadomości dzierżyciela (zwany animus possidendi pro alieno lub animus detendi) jest inny niż u posiadacza; różnica sprowadza się do tego, że dzierżyciel włada rzeczą w imieniu innej osoby, a nie dla siebie, jak to jest w przypadku posiadacza.
Dzierżenie, w przeciwieństwie do posiadania, nie korzysta z ochrony sądowej.
Dzierżycielami są na przykład rodzice sprawujący zarząd rzeczami wchodzącymi w skład majątku dziecka, przechowawca sprawujący pieczę nad przechowywanymi rzeczami, przewoźnik działający w ramach umowy przewozu rzeczy.
[edytuj] Bibliografia
- Jerzy Ignatowicz, Prawo rzeczowe, Wydawnictwo Prawnicze PWN, Warszawa 2000, wyd. X zmienione
- Zdzisław Gawlik, Piotr Pełczyński, Sylwester Wójcik (red.) Podstawy prawa cywilnego, prawo rzeczowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2001
