Gliceryna
Z Wikipedii
Gliceryna (ATC: A 06 AX 01) – popularna nazwa zwyczajowa glicerolu, którego prawidłowa nazwa chemiczna brzmi propanotriol. Jest to najprostszy alkohol trójwodorotlenowy (trihydroksylowy).
- nazwa systematyczna: propano-1,2,3-triol
- wzór sumaryczny: C3H5(OH)3
- wzór półstrukturalny: CH2OH-CHOH-CH2OH
Właściwości:
- ciecz bezbarwna, gęsta, nietoksyczna, o słodkim smaku (cukrol)
- gęstość (w 15 °C) – 1,26 g/cm³
- masa molowa 92,09 g/mol
- temperatura wrzenia to 290 °C, która jest bardzo blisko temperatury dekompozycji termicznej (295 °C)
- miesza się z wodą i innymi alkoholami alifatycznymi we wszystkich proporcjach
- spala się w powietrzu jasnożółtym, kopcącym płomieniem
- ma właściwości higroskopijne
Zastosowanie:
- w przemyśle: farmaceutycznym, spożywczym, kosmetycznym i skórzanym
- wykorzystywana jest do produkcji: materiałów wybuchowych, barwników, płynów hamulcowych i chłodniczych
Gliceryna, jako dobry rozpuszczalnik tłuszczów i innych lipidów, jest stosowana przy produkcji kremów, pomadek i innych produktów kosmetycznych. Stanowi ważny surowiec do syntezy wielu różnorodnych związków chemicznych, m in. niektórych gatunków mydeł. Oprócz zdolności do homogenizowania składników produktów kosmetycznych ma też własności nawilżające skórę.Prócz tego gliceryny używa się do produkcji materiałów wybuchowych(w procesie nitrowania powstaje nitrogliceryna), a także w garbarstwie (wysusza skórę dzięki silnym właściwościom higroskopijnym).
Głównym źródłem gliceryny w przemyśle są tłuszcze roślinne i zwierzęce, które w reakcji z roztworami zasad ulegają reakcji hydrolizy do gliceryny i mydeł. Gliceryna znajduje się też w niektórych owocach i warzywach.
Spalanie:
1. Całkowite: 2C3H5(OH)3 + 7O2 -> 6CO2 + 8H2O.
2. Półspalanie: C3H5(OH)3 + 2O2 -> 3CO + 4H2O.
3. Niecałkowite: 2C3H5(OH)3 + O2 -> 6C + 8H2O.
- Zobacz też: glikol, erytritol, mannitol, sorbitol, nitrogliceryna.
