Helikonia
Z Wikipedii
| Helikonia | |
 Heliconia latispatha |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | jednoliścienne |
| Podklasa | imbirowe |
| Nadrząd | imbiropodobne |
| Rząd | imbirowce |
| Rodzina | helikoniowate |
| Nazwa systematyczna | |
| Heliconia | |
| L. | |
Helikonia (Heliconia L.) - jedyny rodzaj należący do rodziny helikoniowatych (Heliconiaceae), blisko spokrewniony z powszechnie znanym ze swoich smacznych, słodkich owoców bananowcem (Musa); niegdyś obydwa rodzaje zaliczano do tej samej rodziny bananowatych. Są to rośliny wybitnie tropikalne, pochodzące w większości z gorących i wilgotnych obszarów Ameryk i wysp pacyficznych, gdzie temperatura zimą nie spada poniżej 13°C. Dokładna liczba gatunków nie jest znana, lecz szacuje się ją na ok. 40-120.
[edytuj] Charakterystyka
Pokrój rośliny jest podobny do strelicji i paciorecznika. Rośliny należące do rodzaju helikonia osiągają wysokość od 0,5 do 4 m, przy czym często rozrastają się wszerz, nie wzwyż, wypuszczając nowe pędy z pełzających, podziemnych kłączy. Liście helikonii są duże, szerokie i podobne do liści bananowca, łatwo pękają wzdłuż nerwów bocznych, ustawionych prostopadle do nerwu głównego. Uderzającą cechą helikonii są dziwne, trochę jak ze snu, kwiatostany, których najbardziej ozdobną częścią są jaskrawo zabarwione, sztywne liście przykwiatowe o charakterystycznym łódkowatym kształcie. W ich wnętrzu częściowo ukryte są liczne, niepozorne kwiaty.
