Henryk Bosak
Z Wikipedii
Henryk Bosak (ur. 1931) – pułkownik, oficer polskiego wywiadu.
W 1951 słuchacz Szkoły Oficerskiej w Legionowie, od 1953 oficer Departamentu VII (wywiad) Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Następnie od grudnia 1954 oficer Departamentu I Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego, od 1956 Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W tym samym czasie zastępca naczelnika wydziału oraz naczelnik wydziału. Rezydent wywiadu w Rabacie, Paryżu, Genewie, Belgradzie i Budapeszcie. Na emeryturze od sierpnia 1990.
Henryk Bosak, napisał 6 książek o wywiadzie:
- Werbownik ( (I-wyd - 1992)
- Oficer centrali
- Rezydenci i agentki (2004)
- Wnuk generała
- Wywiadowcza wiza
- Rezydent z Genewy.
[edytuj] Źródła
- Leszek Pawlikowicz, Tajny front zimnej wojny. Uciekinierzy z polskich służb specjalnych 1956-1964, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2004, ISBN 83-7399-074-7.
