Henryk Lew
Z Wikipedii
Henryk Lew (niem. Heinrich der Löwe) (ur. 1129, zm. 6 sierpnia 1195 w Brunszwiku), książę Saksonii Henryk III 1142–1180 i Bawarii Henryk XII 1156–1180 z dynastii Welfów.
Henryk Lew był synem księcia bawarskiego Henryka Dumnego i wnukiem cesarza Lotara III. Po dojściu do władzy Konrada III, króla niemiec z rodu Hohenstaufów, jego ojciec został wygnany z kraju, a dziedzictwo Henryka przepadło (Bawarię otrzymali Babenbergowie, a Saksonię Askańczycy). Dopiero po śmierci Henryka Dumnego (w 1139 r.), Saksonia wróciła w ręce Henryka Lwa (w 1242 r.), za sprawą wstawiennictwa jego babki Richenzy, żony Lotara III. W 1156 r. odzyskał Bawarię również za sprawą kobiety. Jego owdowiała matka Gertruda (córak cesarza Lotara III i Richenzy) została bowiem wydana za Henryka Jasomigrotta z rodu Babenbergów, który wówczas władał Bawrią. Kiedy Babenberg został księciem Austrii Bawaria przypadła jego pasierbowi. Henryk Lew ożenił się z Matyldą Plantagenet (córką króla Anglii - Henryka II) i mieli syna - Otto IV z Brunszwiku, późniejszego cesarza niemieckiego.
Potęgą dorównywał niemal cesarzowi niemieckiemu, podbijał i kolonizował ziemie słowiańskie na wschód od Łaby.
- 1147 nieudana wyprawa przeciw państwu plemiennemu Obodrzyców na terenach obecnej Meklemburgii, jednak zmusił książąt Pomorza Zachodniego, określanego również jako Pomorze Przednie, do uznania jego władzy w stosunku lennym
- 1160-1163 ostatecznie podbił ziemie Obodrzyców, następnie wraz z Danią Wieletów, zdobył wpływy na Pomorzu Zachodnim i wyspie przybrzeżnej Rugii. Wprowadzał chrześcijaństwo w nadbałtyckich ziemiach słowiańskich, gdzie lokował osadników niemieckich
[edytuj] Miasta założone przez Henryka Lwa
- 1154 - Ratzeburg
- 1158 - Monachium
- 1159 - Lubeka (Lübeck) na miejscu obodrzyckiej osady handlowej zdobytej w roku 1158
- 1160 – Schwerin
Przebudował Brunszwik na swą rezydencję jako symbol swej potęgi i w roku:
- 1166 zlecił, aby ustawiono tam pomnik lwa
- 1173 zlecił rozpoczęcie budowy katedry w Brunszwiku
- 1176 zadufany w swej potędze popadł w zatarg ze swym kuzynem cesarzem Fryderykiem I Barbarossą, osądzony i skazany na banicję
- 1180-1181 wojna domowa Rzeszy (Reichskrieg) przeciw Saksonii
Ostatecznie Henryk Lew utracił długo budowane dziedzictwo Welfów, które następnie uległo rozpadowi.
| Poprzednik Albrecht Niedźwiedź |
 |
książę Saksonii 1142-1180 |
|
Następca Bernard III |
| Poprzednik Henryk XI Jasomirgott |
 |
książę Bawarii 1156-1180 |
|
Następca Otton I |
