Hydrogamia
Z Wikipedii
Hydrogamia, wodopylność – zapylenie kwiatów za pomocą wody. Występuje u niektórych roślin związanych ze środowiskiem wodnym, których kwiaty wykształcają się pod wodą, jak np. u zamętnicy (Zannichellia), |rogatka (Ceratophyllum), jezierzy (Najas), zostery (Zostera) i in. Może być podwodne, lub nawodne.
W kwiatach przystosowanych do zapylenia podwodnego (np. u rogatka), pylniki mają uproszczoną budowę, a ich pyłek jest cięższy od wody. Kwiaty są szeroko rozchylone, a znamię słupka jest lejkowate, by łatwiej wychwycić pyłek. W kwiatach zapylanych nad wodą kwiaty żeńskie znajdują się na powierzchni wody. Ziarna pyłku są zwykle pozbawione warstwy chroniącej je od wyschnięcia, mają wydłużony kształt, a często zaraz po opuszczeniu pylników wytwarzają łagiewkę pyłkową. Dzięki temu mogą być łatwo unoszone przez wodę. U nurzańca (Vallisneria), który jest rośliną podwodną, kwiaty męskie natomiast odrywają się w całości od rośliny i unoszone przez wodę docierają do kwiatów żeńskich. Posiadają pęcherzyk powietrza, który unosi je na powierzchni wody. Kwiaty żeńskie po zapyleniu są wciągane do wody przez skręcającą się spiralnie łodyżkę.
