Izmael syn Fabiego
Z Wikipedii
Izmael syn Fabiego (I wiek n.e.) - imię dwóch(?) arcykapłanów żydowskich.
Pierwszy był bezpośrednim następcą Annasza syna Setiego. Został mianowany arcykapłanem w 15 roku przez Waleriusza Gratusa, prefekta Judei. Został przez tegoż odwołany w 16 roku, a jego następcą został Eleazar syn Annasza.
Drugi Izmael syn Fabiego został mianowany arcykapłanem w 59 roku przez Heroda Agryppę II jako następca Ananiasza syna Nebedeusza. Krótko potem popadł w spór z Herodem Agryppą II, który w swoim pałacu w Jerozolimie wybudował ogromną komnatę, z której mógł obserwować wszystko co działo się w świątyni jerozolimskiej. Żydzi w odpowiedzi zbudowali mur, który miał zasłonić królowi widok. Herod Agryppa II oraz rzymski prokurator Porcjusz Festus nakazali zburzyć mur. Żydzi uzyskali zgodę na poselstwo w tej sprawie do Nerona. Na czele poselstwa stali Izmael oraz Helkiasz (Helcjasz), strażnik skarbca świątyni. Neron zgodził się na pozostawienie muru, zatrzymując w Rzymie jako zakładników Izmaela i Helkiasza.
Na wieść o tym Herod Agryppa II w 60 roku pozbawił Izmaela urzędu i mianował na jego miejsce Józefa Kabiego.
Nie można definitywnie wykluczyć, że jeden i drugi Izmael syn Fabiego to jedna i ta sama osoba.
Bibliografia
- Gnilka J., Jezus z Nazaretu. Orędzie i życie, Kraków 1997, ISBN 83-7006-431-0, s. 61, 63.
- Hadas-Lebel Mireille, Józef Flawiusz. Żyd rzymski, Warszawa 1997, ISBN 83-86857-44-7, s. 40.
- Lemaire A., Dzieje biblijnego Izraela, Poznań 1998, ISBN 83-232-0831-X, s. 104.
