Japonica
Z Wikipedii
Japonica to pierwsze naukowe czasopismo japonistyczne, które w zamierzeniu redakcji miało być "źródłem informacji i interpretacji faktów oraz zjawisk z zakresu cywilizacji japońskiej dla wszystkich, którzy interesuja się Japonią i pragną zrozumieć dokonania narodu zamieszkujacego Archipelag Japoński" (Od redakcji, Japonica, nr 1/1993).
Ukazało sie 16 numerów czasopisma w latach 1993-2003. Redagowali je japoniści z Uniwersytetu Warszawskiego. Czasopismo było dotowane przez Fundację im. Takashimy.
Spis treści |
[edytuj] Spisy treści poszczególnych numerów Japonica
[edytuj] Nr 1 / 1993
- Od redakcji
- Nazwy i nazwiska japońskie
[edytuj] Artykuły
- Wiesław Kotański, Wpływ religii shintō na kształtowanie się osobowości Japończyka, s. 13-24.
- Jolanta Tubielewicz, Stary kult - nowe treści, czyli wychowanie narodu japońskiego po przezwrocie Meiji, s. 25-36.
- Ewa Pałasz-Rutkowska, Działania armii japońskiej na rzecz obrony kokutai, narodowego charakteru, przed wpływami obcymi (lata trzydzieste XX w.), s. 37-46.
- Agnieszka Kozyra, Protestantyzm z japońska tożsamość narodowa w okresie Meiji (1868-1912), s. 47-56.
- Mikołaj Melanowicz, Fantastyka naukowa w Japonii oraz katastrofizm Abe Kōbō i Komatsu Sakyō, s. 57-63.
[edytuj] Przekłady
- Dzieje rodu Taira, Fragment opowieści Heike-monogatari. Przekład: Krystyna Okazaki, s. 67-74.
- Zeami Motokiyo, Zwierciadło Kwiatu (Kakyō). Przekład: Jadwiga Rodowicz, s. 75-78.
- Abe Kōbō, Postscriptum. Zakończenie powieści Daiyon-kampyōki. Przekład: Mikołaj Melanowicz, s. 79-80.
- Nakahara Chūya, Wiersze: Wstyd, Piosenka dzieciństwa, Połnocne morze, Cicha samotność, Pochmurna jesień. Przekład: Agnieszka Żuławska-Umeda, s. 81-86.
[edytuj] Debiuty
- Murakami Haruki, Jej mały zakopany piesek. fragment opowiadania. Przekład: Anna Zielińska-Elliot, s. 89-94.
- Anna Czerwińska, Shimao Toshio - przeżycia osobiste w twórczości pisarza, s. 95-102.
- Agata Pawłowska, Kamienie i woda. Przestrzeń zewnętzrna tradycyjnego domu japońskiego, s. 103-110.
- Anna Zalewska, Lektury japonistyczne, s. 111-121.
[edytuj] Z rękopisów i starych publikacji
- Józef Targowski, Pamiętniki(1883-1920). Wstęp i opracowanie: Ewa Pałasz-Rutkowska, s. 123-130.
[edytuj] Pożegnania
- Mikołaj Melanowicz, Pożegnania: Abe Kōbō, Serizawa Kōjirō, Odagiri Susumu, Toita Yasuji, Ibuse Masuji, Abe Machi, Jürgen Berndt, s. 131-134.
[edytuj] Recenzje i omówienia
- Joanna Orzechowska, Nastazja, s. 135.
- Agnieszka Żuławska-Umeda, Wiśnie rozkwitłe pośród zimy, s. 135-136.
- Barbara Słomka, Byłam gejszą, s. 136-137.
- Mikołaj Melanowicz,
Oguri - super-kabuki, s. 137-139. Kurosawa po Ran. Sny i rapsodie, s. 139-141. W kręgu Nichibunken, s. 141-145. 20-lecie Narodowego Instytutu Literatury w Tokio, s. 145. Umesao Tadao: Japonia nie jest Azją, s. 145-146. Cipango - Cahiers d'etudes japonaise, s. 146-147. Japanese Book News, s. 147.
[edytuj] Słówka
Mikołaj Melanowicz, Co to jest tarenbon?, s. 149.
[edytuj] Książki nagrodzone
- Mikołaj Melanowicz,
O nagrodach dla: Setouchi Jakuchō, Konishi Jin'ichi, Oketani Hideaki, Shinoda Jun'ichi, Sakagami Hiroshi, Kawamoto Jōji, Fritsa Vosa, Edwarda Seidenstickera, Barbary Ruch, s. 151-152. Dobra passa dla pisarek w japonii trwa nadal, s. 152-153. Ustanowienie Nagrody Murasaki Shikibu, s. 153.
Noty bibliograficzne, s. 155-158.
[edytuj] Kronika kulturalna
Kronika Kulturalna w opracowaniu Joanny Orzechowskiej, s. 159-162.
Literatura japońska w polskich przekładach (wybór), s. 163-170.
Streszczenia artykulów, s. 171-172.
Indeksy nazw w zapisie japońśkim, s. 173-184.
Autorzy i tłumacze polscy, s. 185-187.
