Kłamstwo
Z Wikipedii
Kłamstwo - wypowiedź zawierająca informacje niezgodne z przekonaniem osoby mówiącej o rzeczywistości. Kłamca przekazuje informacje niezgodne z jego przekonaniem o rzeczywistości z intencją, by zostały one wzięte za prawdziwe.
Kłamstwem mogą być także wypowiedzi zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, o ile autor przekazu nie ma świadomości tego faktu.
Kłamiemy w różnym celu: boimy się prawdy, która na ogół chroniona kłamstwem jest zła; mamy zaburzone poczucie własnej wartości( podajemy fałszywe informacje ze swojego życia, aby podnieść swoja wartość w oczach innych); kłamiemy, aby osiągnąć zamierzony cel (np. przedstawiciel handlowy celowo posługuje się kłamstwem wiedząc o danej usterce towaru, gdyż zależy mu na jego sprzedaży), aby uchronić kogoś od cierpienia ( rodzice nie mówią dziecku o ciężkiej chorobie, aby uchronić je od dodatkowego, jeszcze większego cierpienia). Kłamiemy też, bo taką mamy naturę - ubarwiamy nasze nudne życie opowieściami, które nigdy nie miały miejsca (MITOMANIA). Kłamiemy zawsze dla swojego własnego interesu - posługujemy się różnorakimi środkami, gdyż wielu z nas wierzy, że "cel uświęca środki". Kłamstwo ma znaczenie przeciwne do prawdy. Statystyki mówią, ze każdy z nas kłamie średnio 2 razy dziennie, przy czym w niektórych grupach społecznych ta liczba wzrasta.
Gdy kłamiemy nasze ciało wchodzi w niewygodny stan, w którym zarówno umysł jak i ono samo ma za zadanie ukryc prawdę. Czestokroć nasze ciało nie jest w tym tak dobre jak umysł. Kłamiącego zdradzić może przyspieszony puls, chęć podrapania się po ciele ( podczas kłamania na ciele powstaje zpecyficzny rodzaj napięcia, który sprawia, że źle czujemy się w odzieży jak i własnej skórze). Inną charakterystyczną oznaką kłamcy jest zaczerwieniona twarz, często osoba kłamiąca "ucieka" wzrokiem w lewą stronę, gdy zaś mówimy prawdę wtedy w prawą. Stary wytrawny kłamca potrafi kłamać prosto w oczy, poczatkujacy niedoswiadczony będzie miał "rozbiegany wzrok" i zwężone źrenice. Potliwość to także oznaka kłamstwa.
Przykład
Policjant jest przekonany o tym, że X dopuścił się kradzieży, jednak z uwagi na fakt, że X jest jego kuzynem, twierdzi, że tamten niczego nie ukradł.
Wypowiedź taka będzie kłamstwem nawet wówczas, gdy X faktycznie nie brał udziału w kradzieży. Policjant świadomie podaje fakty niezgodne z jego wiedzą o rzeczywistości.
Od kłamstwa odróżnić należy nieprawdę. Wypowiedź jest w tym przypadku niezgodna z rzeczywistością, czyli istnieją rozbieżności pomiędzy jej treścią a rzeczywistym stanem rzeczy - nie ma tutaj znaczenia okoliczność czy mówiący ma świadomość, że przekazuje niezgodne z prawdą informacje.
