Karl Rahner
Z Wikipedii
ks. Karl Rahner SJ (ur. 4 marca 1904 - zm. 30 marca 1984) - teolog niemiecki, duchowny katolicki.
Spis treści |
[edytuj] Życie
Urodził się 4 marca 1904 we Freiburgu w Bryzgowii (Badenia). Wkrótce po maturze, w ślad za swoim bratem Hugonem, wstąpił do zakonu jezuitów w 1922, odbył studia filozoficzne i teologiczne w Feldkirch, Pullach, Valkenburgu w Holandii, Freiburgu i Innsbrucku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1932 w Monachium. Studia teologiczne ukończył w Lavannataal w 1933. W 1934 powrócił do Freiburga w celu doktoryzowania się pod kierunkiem Martina Heideggera, który wywarł na niego istotny wpływ. Dwa lata pracy nie przyniosły wyników oczekiwanych przez promotota i nie zasługiwała na tytuł doktorski. Została za to wydana w 1939 pod tytułem Geist in der Welt i spotkała się z dużym uznaniem traktowała zaś o o filozofii średniowiecza. Po pierwszym niepowodzeniu w pracy nad doktoratem władze zakonne wysłały go do Innsbrucka, gdzie zaczął pracę doktorską dotyczącą początków Kościoła, za którą uzyskał doktorat z teologii w grudniu 1936. Hablitację przyznano mu już w lipcu następnego roku na podstawie prac opublikowanych w ostatnich pięciu latach. Tu prowadził wykłady z na wydziale dogmatyki a w Salzburgu serię wykładów z filozfii religii. W 1937 rozpoczął wykłady o Łasce w Innsbrucku. Wtedy to dochodzi do naszkicowania jego głównych koncepcji teologiicznych.
Po zamknięciu wydziału teologicznego przez faszystów schronił się we Wiedniu, gdzie 1939 otrzymał pierwsze stanowisko naukowe. W latach 1944-1945 pracował jako duszpasterz licznych wiejskich parafii Dolnej Bawarii. Od 1945 do 1948 docent dogmatyki w wyższej szkole zakonnej w Pullach, od 1948 docent a od 1949 jako profesor zwyczajny dogmatyki i historii dogmatów powrócił do Innsbrucku. Tu rozpoczął się najbardziej twórczy okres jego życia. W 1963 powołany przez Jana XXIII w roli teologa soborowego II Soboru Watykańskiego, w którego przygotowaniu odegrał istotną rolę. Był również osobistym ekspertem kardynała Franza Königa. W 1964 objął katedrę chrześcjańskiej wizji świata na uniwersytecie w Monachium, od 1967 aż do emerytury w 1971 profesor zwyczajny dogmatyki i historii dogmatów na uniwersytecie w Münster. W 1969 był jednym z trzydziestu teologów mianowanych przez Pawła VI do przetworzenia teologicznego dorobku Soboru. W 1971 został profesorem honorowym Wyższej Szkoły Filozoficznej w Monachium za osiągnięcia w zakresie badań z pogranicza teologii i filozofii. Otrzymał 15 doktoratów honoris causa. W 1981 przeniósł się do Innsbrucku, gdzie zmarł w 30 marca 1984, pochowany 4 kwietnia w krypcie kościoła jezuitów. Brał udział w licznych inicjatywach wydawniczych, z których największą było wydanie Lexicon für Theologie und Kirche 1957-65.
[edytuj] Myśl
Karl Rahner był jednym z najbardziej wpływowych teologów XX wieku, który znacząco wpłynął na II Sobór Watykański. Próbował podobnie jak Yves Congar, Joseph Ratzinger (późniejszy papież Benedykt XVI) oraz Henri de Lubac, aktualne ludzkie doświadczenie oraz myśl połączyć z wiarą chrześcijańską. 16 tomów jego Schriften zur Theologie (1954-1984) stanęło u podstaw nowego kierunku Kościoła Katolickiego.
Źródłem jego myśli był tomizm, kantyzm, fenomenologia oraz egzystencjalizm. Podczas pierwszych lat w seminarium, studiował prace Imannuela Kanta i Józefa Maréchala, na równi z pracami wielkiego średniowiecznego teologa Tomasza z Akwinu. W swoich pracach próbował połącyć to co najlepsze z myślenia przeszłości z myśleniem współczesnym.
Jego myśl spotyka się z krytyką pochodzącą z kręgów pragnących powrotu do przedsoborowej praktyki oraz myśli neoscholastycznej.
[edytuj] Główne dzieła
Opublikował łącznie ponad 4000 prac.
- Mały słownik teologiczny wraz Herbertem Vorgrimmlerem
- Schriften zur Theologie. T. I-XVI, Einsiedeln 1958 i nn.
- Sämtliche Werke, red. K. Lehmann, J.B. Metz, K.-H. Neufeld, A. Raffelt, H. Vorgrimler, 1995 zaplanowane na 32 tomy
- Grundkurs des Glaubens. Einführung in den Begriff des Christentums, Freiburg 1976 [tłum. pol. Podstawowy wykład wiary]
- Strukturwandel der Kirche als Aufgabe und Chance, Freiburg 1989.
- Lexikon für Theologie und Kirche, redaktor i autor licznych haseł
