Kościół św. Jadwigi w Krakowie (nieistniejący)
Z Wikipedii
Kościół św. Jadwigi w Krakowie (obecnie nieistniejący) mieścił się na Stradomiu. Obecnie to kamienica na ulicy Stradomskiej pod numerem 12-14.
Według Jana Długosza został ufundowany przez króla Kazimierza Wielkiego około 1360, fundację przypisuje się także Elżbiecie Łokietkównie, królowej Węgier, siostrze Kazimierza Wielkiego.
Najstarsza wzmianka o kościele i klasztorze pochodzi z 1378. Należał on do zakonu bożogrobców z Miechowa. Kościół ukończono około 1383, natomiast klasztor staraniem Jana z Czyżowa kasztelana krakowskiego po 1451. Kilkakrotnie ulegał pożarom w 1473, 1536 i 1556. W czasie potopu szwedzkiego został zniszczony. Odbudowano go staraniem Augusta Wolskiego przełożonego konwentu. Ponownej konsekracji dokonał w 1674 biskup sufragan krakowski Mikołaj Oborski.
W 1796 zabudowania kościoła i klasztoru zajmują Austriacy, po 1798 przekształcają go w budynek klasycystyczny. Pierwotnie mieścił się tutaj austriacki urząd celny, potem poczta i komenda krakowskiego korpusu wojsk austriackich. W okresie dwudziestolecia międzywojennego do 1939 w budynkach poklasztornych znajdowało się dowództwo krakowskiego okręgu Wojska Polskiego. Tuż po II wojnie światowej przekształcono wspomniane budynki ostatecznie na mieszkania.
Dziś za klasycystyczną fasadą frontowego budynku (dawnego klasztoru), od strony obszernego podwórza zobaczyć można świetnie zachowane prezbiterium kościoła św. Jadwigi. Był to orientowany, jednonawowy, pięcioprzęsłowy kościół barokowy. Prezbiterium posiadało zakończenie zwieńczone półkolistą absydą, a sklepienie było kolebkowe z lunetami, które mimo zmian do dziś są widoczne.
[edytuj] Źródło
- "Katalog zabytków sztuki w Polsce" tom 4 miasto Kraków cz. 4 Kazimierz, Stradom, kościoły i klasztory cz.1 pod red. Izabelii Rejduch-Samkowej i Jana Samka Warszawa 1987.
