Mario Ančić

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Mario Ančić (ur. 30 marca 1984 w Splicie), tenisista chorwacki, zdobywca Pucharu Davisa, medalista olimpijski.

Był czołowym juniorem (pod koniec wieku juniorskiego nr 4 na świecie), wystąpił w finale juniorskiego Australian Open oraz półfinale US Open (oba mecze przegrał z Amerykaninem Andy Roddickiem). Karierę zawodową rozpoczął w 2001; w pierwszym sezonie zawodowym grał głównie w turniejach rangi Futures, w 2002 w turniejach challengerowych. Na koniec roku 2002 był najmłodszym tenisistą w czołowej setce rankingu. W t.r. debiutował efektownie na Wimbledonie; przeszedł eliminacje, a w I rundzie wyeliminował Szwajcara Rogera Federera, stając się pierwszym debiutantem od czasu Bjorna Borga (1973), który wygrał swój pierwszy mecz wimbledoński na korcie centralnym. Prasa brytyjska po zwycięstwie nad zdecydowanym faworytem Federerem nadała Ančiciowi przydomek "Super Mario".

W 2003 Ančić był w swoich dwóch pierwszych ćwierćfinałach turniejowych (St. Poelten i Sztokholm) oraz IV rundzie Australian Open (przegrał z Juanem Carlosem Ferrero), wygrał także challenger w Hamburgu (w finale z Serbem Nenadem Zimonjiciem). Rok później osiągnął finał turnieju w Mediolanie, przegrywając w trzech setach (wszystkich kończonych tie-breakami) z Francuzem Anthony Dupuisem; ponownie dobrze wypadł na Wimbledonie, dochodząc aż do półfinału (wygrał m.in. z rozstawionym z numerem piątym Timem Henmanem, przegrał z Andy Roddickiem). Wyniki te dały mu awans do czołowej trzydziestki rankingu światowego (drugie miejsce w Chorwacji za Ljubiciciem).

W sezonie 2005 wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP Tour na kortach trawiastych w Hertogenbosch, pokonując w finale Francuza Michaela Llodrę. Po tym sukcesie osiągnął pozycję nr 17 w rankingu światowym (w czerwcu 2005). Nie powtórzył półfinału na Wimbledonie, ale dotarł do IV rundy (1/8 finału), gdzie przegrał z Hiszpanem Feliciano Lopezem. Był ponadto w finałach turniejowych w Scottsdale (przegrał z Wayne'm Arthursem) i Tokio (przegrał z Wesleyem Moodie, nie wykorzystując dwóch piłek meczowych). Udane starty w 2006 (finały w Aucland i Marsylii, skuteczna obrona tytułu w Hertogenbosch) sprawiły, że w czerwcu tegoż roku awansował na 9. miejsce na świecie.

Sukcesy osiąga także w grze podwójnej. Wygrał do końca 2005 dwa turnieje (Indianapolis 2003, z Andy Ramem; Monachium 2005, z Julianem Knowle). W parze z Ivanem Ljubiciciem sięgnął po brązowy medal igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004, w meczu o 3. miejsce pokonując Hindusów Mahesha Bhupathiego i Leandera Paesa po zaciętym pojedynku (14:12 w trzecim, decydującym secie). Na igrzyskach w Sydney cztery lata wcześniej, gdzie startował jako 16-latek, przegrał w I rundzie debla (w parze z Goranem Ivaniseviciem).

Jeszcze wcześniej debiutował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa - w 1999. Od 2003 występuje w najwyższej klasie rozgrywkowej Pucharu - Grupie Światowej, w 2005 miał swój udział w pierwszym historycznym awansie Chorwacji do finału tych rozgrywek, a następnie - w pierwszym triumfie w Pucharze Davisa (wygrał decydujący piąty mecz finału ze Słowakiem Michalem Mertinakiem). Bilans jego gier w reprezentacji w grudniu 2005 (po finale ze Słowacją) wynosi 13 zwycięstw i 11 porażek.

Mario Ančić jest zawodnikiem praworęcznym, o oburęcznym bekhendzie. Przy dobrych warunkach (wzrost 195 cm) ma skuteczny, szybki serwis, czym przypomina słynnego rodaka Ivanisevicia.

Wygrane turnieje: