Okna Evansa
Z Wikipedii
Można je obserwować w widmach podczerwonych układów wiązań wodorowych o średniej mocy. Układy takie mają szerokie pasmo drgań w zakresie częstości protonowych drgań rozciągających i gausowski kształt. Pasmo jest poprzecinane przez szereg węższych lub szerszych dziur tak zwanych Evans holes. Zjawisko występowania okien Evansa opisał i wyjaśnił w swojej stochastycznej teorii S. Bratoż w 1974 roku.[1]
[edytuj] Przypisy
- ↑ S. Bratoż, J. Chem. Phys. 63, (1975), 3499