Rana cięta
Z Wikipedii
Rana cięta (łac. Vulnus incisivum lub sectum) to rana powstająca na skutek działania przedmiotów ostrych (najczęściej noży), jednak w odróżnieniu od rany kłutej jest ona zadana poprzez przeciągnięcie ostrza po powierzchni skóry, nie wbicia. Rany cięte mogą być różnej szerokości i głębokości, czasami może dojść do przecięcia ścięgna. Wszystkie rany należy opatrzyć w celu zapobiegawczym. Najczęściej używane są środki takie jak woda utleniona, natomiast jodyna może służyć jedynie do posmarowania skóry wokół rany. Jeżeli rana jest poważna, a krwawienie bardzo obfite należy zastosować opaskę uciskową, oraz zgłosić się do lekarza. By rana cięta zrastała się zszywa się brzegi lub zakłada klamry.
Historycznie rany cięte pojawiają się od czasów toporów wojennych 7000 tys. lat temu. Wielkie centrum ich produkcji było w Krzemionkach Opatowskich. Polska szabla husarska była najlepszą bronią do zadawania ran ciętych. Tradycyjnie rany cięte leczyło się chlebem z pajęczyną czyli antybiotykami aspergillusa. Zadawanie i leczenie ran ciętych są głęboko zakorzenione w polskiej tradycji stąd powiedzenie "tnij waść wstydu oszczędź". Słowo szlachten co znaczy zadawać rany cięte niektórzy wywodzą od szlachta.
