RD-108-8D75
Z Wikipedii
RD-108-8D75 w nawiasie () różnice dla wersji K w nawiasie [] różnice dla wersji 1959 |
|
Projektant | OKB Głuszko |
Wykorzystanie | wer. podst.: 8K71-1, Wostok 8K72-1 wer. 'K: Mołnia 8K78-1, R-7A 8K74-1, Woschod 11A57-1, Wostok 8A92-1, Wostok 8A92M-1 wer. 1959: Wostok 8K72K-1 |
Materiały napędowe | nafta i ciekły tlen |
Pierwszy lot | 1957 |
Ostatni start | 1961 |
Osiągi | |
Siła ciągu na poziomie morza | 178,4 (185,1) kN |
Siła ciągu w próżni | 912 (941) [941] kN |
Impuls właściwy na poz. morza | 241 (248) [248] N•s/kg |
Impuls właściwy w próżni | 308 (315) [315] N•s/kg |
Maks. czas działania | 340 s |
Parametry | |
Il. komór spalania | 4 (4) |
Ciśnienie w komorze | 51 bar |
Stosunek ciągu do masy | 72,76 (76,59) [76,8] |
Wymiary | |
Długość | 2,86 m |
Średnica | 0,67 (jedna komora) m |
Masa | 1 278 (1 252) [1 250] kg |
RD-108-8D75 - radziecki silnik rakietowy. Skontruowany przez OKB Głuszko. Prace konstrukcyjne trwały od 1954. Stanowił napęd członu Łuna 8K72-0 rakiet Łuna 8K72. Produkowany w latach 1958-1960. Podane oznaczenie utworzone zostało z oznaczenia kontruktora (RD-108) i oznaczenia rządowego (8D75).
Przy spalaniu, składniki paliwa, utleniacz - paliwo, były mieszne w stosunku 2,39:1.
Łącznie, wystrzelono 30 takich silników.
[edytuj] Wersja K
Zmodyfikowana wersja tego silnika nosiła oznaczenie RD-108-8D75K. Pierwszy odnotowany lot odbył się w 1959. Ostatni, w 1991. Wyprodukowano go w ilości 486 sztuk.
[edytuj] Wersja 1959
Kolejna modyfikacja. Używana w rakiecie Wostok 8K72K, w latach 1960-1964.