Sojuz 17
Z Wikipedii
| Sojuz 17 | |
| Zaangażowani | ZSRR |
| Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan |
| Miejsce lądowania | 110 km NE od Celinogradu |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | Sojuz 7K-OK |
| Masa pojazdu | 6800 kg |
| Rakieta nośna | Sojuz |
| Załoga | |
| 1. członek załogi | Aleksiej Gubariew (1) |
| 2. członek załogi | Gieorgij Grieczko (1) |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 185 km |
| Apogeum | 249 km |
| Okres obiegu | 88,8 min |
| Nachylenie | 51,6° |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 11 stycznia 1975 (21:43:37 GMT) |
| Powrót na Ziemię | 10 lutego 1975 (11:03:22 GMT) |
| Czas trwania misji | 29 d, 13 h, 19 min, 45 s |
| Ilość okrążeń Ziemi | 479 |
Sojuz 17 (kod wywoławczy Зенит - Zenit) przetransportował kosmonautów Gieorgija Grieczko i Aleksieja Gubariewa na stację kosmiczną Salut 4, gdzie pozostali przez miesiąc, wykonując serię badań astrofizycznych.
Spis treści |
[edytuj] Załoga
[edytuj] Podstawowa
- Aleksiej Gubariew (1)
- Gieorgij Grieczko (1)
[edytuj] Rezerwowa
- Wasilij Łazariew (2)
- Oleg Makarow (2)
[edytuj] Druga rezerwowa
- Piotr Klimuk (2)
- Witalij Siewastjanow (2)
[edytuj] Przebieg misji
Sojuz 17 zacumował do stacji Salut 4 na nietypowo wysokiej orbicie 350km. Wysokość orbity uwarunkowana była istotą planowanych badań - badaniami z zakresu astrofizyki. Na kosmonautów czekała kartka od konstruktorów nowej stacji, nakazująca wytarcie butów przed wejściem.
Lustro teleskopu stacji okazało się być niezdatne do użycia - zniszczyło je długotrwałe wystawienie na promienie słoneczne po awarii systemu pozycjonowania lustra. Kosmonauci nałożyli na lustro nową warstwę odblaskową, i wypracowali technikę ręcznego sterowania teleskopem - przy pomocy stopera, stetoskopu i odgłosów przesuwającego się lustra.
Załoga przeprowadziła serię eksperymentów z zakresu astronomii, w tym obserwacje Słońca, Ziemi i innych planet.
[edytuj] Zobacz też
| Poprzednia misja Sojuz 16 |
Program Sojuz Sojuz 17 |
Następna misja Sojuz 18a |
