SuperMemo
Z Wikipedii
SuperMemo to metoda przyswajania wiedzy oraz pakiet oprogramowania wykorzystujący tę metodę. SuperMemo jest rozwijane od 1985 r. Autorami modelu teoretycznego, na którym została oparta ta metoda, byli dwaj polscy naukowcy z Akademii Medycznej w Poznaniu: dr Piotr Woźniak (biolog i informatyk) oraz dr Edward Jacek Gorzelańczyk (lekarz i biochemik, obecnie dr hab., profesor UKW w Bydgoszczy). Implementacją i komercyjnym zastosowaniem metody zajął się jednak wyłącznie Piotr Woźniak, do którego dołączył fizyk dr Janusz Murakowski.
Metoda ta umożliwia szybkie uczenie się dzięki specjalnemu systemowi powtarzania materiału, opartemu na stochastycznym modelu pamięci długotrwałej, zawierającym dwa komponenty: dostępność, określającą prawdopodobieństwo wywołania danego śladu pamięciowego, oraz stabilność, odnoszącą się do szybkości zanikania śladów pamięciowych. System ten opiera się na redukcji do minimum efektu przerwy. Według autorów, dana ilość wiedzy może zostać przyswojona w czasie 10-50-krotnie krótszym niż przy zastosowaniu tradycyjnych metod.
Z metody można korzystać przy użyciu programu komputerowego na systemy Windows, Pocket PC i PalmOS, można również wykorzystać przeglądarkę internetową. Istnieje także napisana w Javie wersja na telefony komórkowe. Program jest komercyjny, ale starsze wersje (m.in. SuperMemo 98) są dostępne jako freeware.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- SuperMemo World
- P.A. Woźniak, E.J. Gorzelańczyk: Hypothetical molecular correlates of the two-component model of long-term memory (ang.) - neurobiologiczne podstawy metody SuperMemo
[edytuj] Bibliografia
- Edward Jacek Gorzelańczyk: "Pamięć, świadomość, język. Zastosowanie algorytmu optymalizującego odstępy między powtórkami w glottodydaktyce, Medsystem, Poznań 2000, ISBN 83-85998-99-3.
