Universidad de Chile Santiago
Z Wikipedii
| Universidad de Chile Santiago | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełna nazwa | Corporación de Fútbol Profesional de la Universidad de Chile |
||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przydomek | La U, Los Leones, El Bulla |
||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data założenia | 24 maja 1927 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Stadion | Estadio Nacional Santiago |
||||||||||||||||||||||||||||||||
| Liczba miejsc | 80000 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Prezes | Lino Diaz | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Gustavo Huerta | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Liga | Copa Banco Estado | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Apertura 2006 | 3 miejsce | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
Corporación de Fútbol Profesional de la Universidad de Chile jest jednym z najpopularniejszych klubów piłkarskich w Chile, mającym swą siedzibę w stolicy państwa Santiago de Chile. Najczęściej używaną nazwą dla klubu jest jego przydomek - "La U".
Spis treści |
[edytuj] Osiągnięcia
- Mistrzostwo Chile Primera División (12): 1940, 1959, 1962, 1964, 1965, 1967, 1969, 1994, 1995, 1999, 2000, 2004 (Apertura)
- Puchar Chile Copa Chile (3): 1979, 1998, 2000
- Mistrz drugiej ligi Segunda División (1): 1989
[edytuj] Sukcesy z epoki futbolu amatorskiego
[edytuj] Historia
Klub założony został 24 maja 1927 roku jako Club Deportivo Universitario przez połączenie klubów Club Náutico i Federación Universitaria. Początkowo klub tworzyli studenci Universidad de Chile i był on sportową wizytówką uczelni aż do roku 1980, kiedy to ówczesny prezydent klubu (wyznaczony przez reżim Pinocheta) podjął decyzję o oddzieleniu klubu od uniwersytetu.
Jednak związki z uczelnią pozostały silne, a logo klubu jest takie samo jak sportowe logo uniwersytetu, czyli sowa, używana w uniwersytecie jako symbol mądrości. Kolory strojów są identyczne jak barwy uniwersytetu. Jednak zamiast logo na koszulkach widnieje wielka czerwona litera U. Jednak pod względem administracyjnym związki są już bardzo niewielkie, a rektor uniwersytetu stwierdził, że klub powinien zmienić nazwę, jeśli chce uczynić z niej prywatną własność.
Najlepsi studenci uniwersytetu nadal otrzymują jednak kartę członkowską klubu.
[edytuj] Występy krajowe
Osiągnięcia klubu odpowiadają towarzyszącej mu ogromnej popularności. Pierwszy tytuł mistrza Chile klub zdobył w 1940, 3 lata po wprowadzeniu ligi zawodowej. W "złotym dziesięcioleciu 1959-1969" klub zdobył 6 tytułów mistrza kraju (1959, 1962, 1964, 1965, 1967 i 1969) i określony został przydomkiem Ballet Azul (Niebieski Balet) ze względu na swój przepiękny styl gry, jaki wówczas prezentowali. Aż 9 członków tego zespołu grało w narodowej drużynie Chile, która sięgnęła po 3 miejsce w mistrzostwach świata w 1962 roku, największy sukces reprezentacji w całej historii.
Po złotym wieku Niebieskiego Baletu klub nie zdobył żadnego trofeum aż przez 25 lat, a w 1988 spadł nawet do drugiej ligi (którą wygrali i po roku absencji wrócili do pierwszej ligi). W 1994 klub wreszcie sięgnął po kolejny tytuł mistrza Chile po spektakularnym końcowym meczu, na który do małego miasteczka górniczego El Salvador liczącego 5000 mieszkańców przybyło aż 25000 kibiców "La U"
W następnym roku "La U" także został mistrzem, a sprawa tytułu ponownie rozstrzygnięta została w ostatnim meczu. Jednak tym razem decydujące spotkanie rozegrane zostało na potężnym stadionie Estadio Nacional w Santiago de Chile w obecności 90000 widzów. Później zespół zdobył tytuł mistrz Chile w 1999, 2000 oraz wygrał turniej Apertura w 2004.
[edytuj] Występy zagraniczne
Na arenie międzynarodowej "La U" parę razy pokazało się z dobrej strony, szczególnie podczas Copa Libertadores 1996, kiedy to klub dotarł aż do półfinału (sędzia meczu był szeroko krytykowany za swój fatalny występ w którym faworyzował rywali, czyli 
River Plate Buenos Aires).
[edytuj] Kibice
Klub ma wyrobione imię, nie tylko przez swoje zwycięstwa (jest jednym z dwóch klubów w Chile z 12 tytułami mistrza kraju), lecz także dzięki entuzjazmowi swoich fanów, entuzjazmowi niesionemu odkąd klub miał za sobą swój profesjonalny debiut, kiedy to codzienne wiadomości podawały, że "kibice Universidad de Chile przez cały mecz śpiewali i wspierali swój zespół, od autobusu który ich przywiózł do stadionu, aż do końca meczu". Entuzjazm ten nigdy nie wygasa i gdy drużyna spadła do drugiej ligi, kibice zawsze przybywali na każdy mecz. Kibice określają miłość do Universidad de Chile zdaniem "więcej niż pasja, niż uczucie".
Oficjalną grupą kibiców klubu jest Los de Abajo, określana mianem barra brava (ultras, ale w stylu południowoamerykańskim). Grupa Los de Abajo jest największą grupą kibiców w Chile.
[edytuj] Aktualny skład klubu
Dane z 12 sierpnia 2006
- 1
Miguel Pinto (bramkarz) - 2 Rodrigo Valenzuela (pomocnik)
- 3 Nicolás Larrondo (obrońca)
- 4 Nicolás Sartori (obrońca)
- 5 Waldo Ponce (obrońca)
- 6 Manuel Iturra (pomocnik)
- 7 Estebán Valencia (pomocnik)
- 8 Patricio Ormazábal (pomocnik)
- 9 Sergio Gionio (napastnik)
- 11 Marcelo Salas(napastnik i kapitan zespołu, bohater i idol klubu)
- 12 Hernan Caputto (bramkarz)
- 13 Héctor Suazo (napastnik)
- 14 Jonathan Cisternas (pomocnik)
- 15 Adrián Rojas (obrońca)
- 16 Manuel Iturra (pomocnik)
- 17 Mauricio Gómez (napastnik)
- 18 Yerson Opazo (obrońca)
- 21 Marcelo Díaz (obrońca)
- - Luís Pedro Figueroa (pomocnik)
- 23 Rodrigo Jara (obrońca)
- 26 Christián Martínez (pomocnik)
- 18 Pedro González (napastnik)
- - Rodrigo Astudillo (napastnik)
[edytuj] Znani gracze klubu
- Leonel Sanchez
- Marcelo Salas
- Carlos Campos
- Sergio Vargas
- Eduardo Simián
- Luis Eyzaguirre
- Rubén Marcos
- Leonardo Rodríguez
- Jorge Spedaletti
- Arturo Salah
- Jorge Socías
- Faustino Asprilla
