Zapalenie przyzębia
Z Wikipedii
 |
Zapalenie przyzębia |
| ICD-10: |
K05.4
|
|
K05.4.0 {{{X.0}}} |
|
| K05.4.1 {{{X.1}}} | |
| K05.4.2 {{{X.2}}} | |
| K05.4.3 {{{X.3}}} | |
| K05.4.4 {{{X.4}}} | |
| K05.4.5 {{{X.5}}} | |
| K05.4.6 {{{X.6}}} | |
| K05.4.7 {{{X.7}}} | |
| K05.4.8 {{{X.8}}} | |
| K05.4.9 {{{X.9}}} | |
Zapalenie przyzębia (łac. periodontitis), potocznie nazywane paradontozą, parodontozą - choroba infekcyjna tkanek przyzębia, prowadząca w skrajnych przypadkach do rozchwiania i utraty zębów. W polskiej systematyce jedna z chorób przyzębia (periodontopatii).
[edytuj] Etiologia
Przyczyną większości przypadków zapalenia przyzębia są bakterie płytki nazębnej i kamienia nazębnego, gromadzące się na powierzchni zębów jako rezultat niedostatecznej higieny przyzębia. Mogą one penetrować w głąb kieszonek dziąsłowych (obszar między brzegiem dziąsła a tkanką zęba) i tworzyć kieszenie patologiczne a w efekcie powodować zanik kości i rozchwianie zębów. Pewną rolę odgrywają również mechanizmy immunologiczne gospodarza, a w związku z tym czynniki genetyczne. W przypadku wydolnego systemu immunologicznego danego organizmu ryzyko zapalenia przyzębia jest mniejsze, nawet pomimo ewentualnego przewlekłego zapalenia dziąseł.
[edytuj] Objawy
Pierwsze objawy zapalenia przyzębia to obnażanie szyjek zębów przy jednoczesnym zapaleniu dziąseł. Przebieg choroby charakteryzuje się sukcesywną utratą kości wyrostka zębodołowego, a przez to utratą aparatu wieszadłowego zęba. W ostrych stanach zapalnych pojawia się ból i krwawienie dziąseł.
Zapalenia przyzębia występują częściej u osób powyżej 35. roku życia oraz u palaczy papierosów.
