Zapas stabilności
Z Wikipedii
Zapas stabilności określa praktyczną przydatność zamkniętego układu automatycznej regulacji. Jest miarą odległości danego punktu pracy urządzenia lub algorytmu od granicy stabilności, określanej przez dowolne z kryterum stabilności układu automatycznej regulacji.
Dla zamkniętych układów regulacji zapas stabilności definiowany jest na podstawie charakterystyk układu otwartego jako parę liczb, z których pierwsza określa zapas amplitudy (nazywany również zapasem modułu) a druga zapas fazy.
W praktyce zapas stabilności powinien być wystarczająco duży, np. większy niż 6 decybeli i 30 stopni lub 8 decybeli i 45 stopni.
[edytuj] Bibliografia
- Praca zbiorowa, Poradnik Inżyniera Elektryka, Tom 1, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1996, ISBN 83-204-2326-0