ทฤษฎีบทเล็กของแฟร์มาต์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ทฤษฎีบทเล็กของแฟร์มาต์ (Fermat's little theorem) กล่าวว่า ถ้า p เป็นจำนวนเฉพาะแล้ว สำหรับจำนวนเต็ม a ใดๆ จะได้ว่า
หมายความว่า ถ้าเลือกจำนวนเต็ม a มาคูณกัน p ครั้ง จากนั้นลบด้วย a ผลลัพธ์ที่ได้จะหารด้วย p ลงตัว (ดูเลขคณิตมอดุลาร์)
ทฤษฎีบทนี้กล่าวอีกแบบหนึ่งได้ว่า ถ้า p เป็นจำนวนเฉพาะ และ a เป็นจำนวนเต็มที่เป็นจำนวนเฉพาะสัมพัทธ์กับ p แล้ว จะได้ว่า
[แก้] ตัวอย่าง
ตัวอย่าง
- 43 − 4 = 60 หารด้วย 3 ลงตัว
- 72 − 7 = 42 หารด้วย 2 ลงตัว
- (−3)7 − (−3) = −2184 หารด้วย 7 ลงตัว
- 297 − 2 = 158456325028528675187087900670 หารด้วย 97 ลงตัว
[แก้] บทพิสูจน์
แฟร์มาต์ได้ตั้งทฤษฎีบทนี้โดยไม่ได้ให้บทพิสูจน์ไว้ ต่อมา กอทท์ฟรีด วิลเฮล์ม ไลบ์นิซ ได้เขียนบทพิสูจน์ไว้ในหนังสือโดยไม่ได้ลงวันที่ รู้เพียงว่าเขาพิสูจน์ได้ก่อน ค.ศ. 1683
[แก้] จำนวนเฉพาะเทียม
ถ้าa และ p เป็นจำนวนเฉพาะสัมพัทธ์กัน และทำให้ หารด้วย p ลงตัว แล้ว p ไม่จำเป็นจำนวนเฉพาะเสมอไป ถ้า p ไม่เป็นจำนวนเฉพาะ เราจะเรียก p ว่าเป็นจำนวนเฉพาะเทียม (pseudoprime) ฐาน a. ใน ค.ศ. 1820 F. Sarrus พบว่า 341 = 11×31 เป็นจำนวนเฉพาะเทียมฐาน 2 ตัวแรก
![]() |
ทฤษฎีบทเล็กของแฟร์มาต์ เป็นบทความเกี่ยวกับ คณิตศาสตร์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ทฤษฎีบทเล็กของแฟร์มาต์ ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |