Tarakçılık
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bayburtta eski bir el sanatıdır tarakçılık. Eskiden bugünkü gibi çok çeşitli taraklar olmadığı için insanlar saçlarını taramak için kemikten yapılan tarakları kullanırlardı. Son yıllarda gelişen sanayi ile birlikte pek çok el sanatı gibi tarakçılık sanatımızda tarih olmaya yüz tutmuş durumda.
Bir tarağın yapım aşaması şöyledir ; Kasaptan manda boynuzu alınır. Boynuz yaş ise kurutulur. Tarak ölçüsü dahilinde enlemesine kesilir. Perdah edilir, yontulur ve düzeltilir. Gerilmeye hazır hale getirmek için bu sefer boylamasına kesilir. İçinde su bulunan bir kaba konur. Suda kaynatıldıktan sonra ateşe tutulur. böylece yumuşatılan boynuz açılarak gerilir. sonra mengenede sıkıştırılır. Bu sıkıştırma ile soğutulan boynuz öylece donar bir daha eğilmez. Mengeneden alınan boynuz kare haline gelecek şekilde kesilir, perdah edilir. Böylece tarak ölçüsünde ayarlanmış olur. bundan sonra testere ile tarağın kalın dişleri kesilir arkasından kıl testere ile tarağın ince dişleri kesilir. Bu işlem bittikten sonra tarağın yüzeyi ve dişleri törpü ile düzeltilir ve sivriltilir. Parça camlar ile yüzey tekrar kazınır. Tarağa son olarak pelit külü ile parlaklık ve cila verilir. Görüldüğü üzere bir tarak için en az 18 işlem gereklidir.
 |
Sanat ile ilgili bu madde bir taslaktır. İçeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
