ابوشکور بلخی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ابوشکور بلخی از شعرای نام‌آوری است که به زبان فارسی و عربی شعر گفته است و در دربار سامانیان در بخارا به سر برده است. سال تولد او را ۳۰۳ دانسته‌اند. از قرار معلوم از کل دیوانش ۱۹۲ بیت موجود است.

[ویرایش] جستارهای وابسته

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.