ایمپلنت دندانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ایمپلنت دندانی یک ریشه دندانی ساخته شده از موادخاص (به طور معمول تیتانیوم خالص)می باشد که برای نگهداشتن دندانهای مصنوعی ویا بریج ها از طریق جراحی در داخل فک قرار می گیرد. ایمپلنت را می توان برای بیماران بی دندان کامل ویا کسانی که یک ویا چند دندان خود را از دست داده اند به کار برد.