فخرالدین اسعد گرگانی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فخرالدین اسعد گرگانی شاعر داستانگوی ایرانی نیمهٔ نخست سده پنجم هجری است. ولادت او را با توجه به قرائنی باید در آغاز قرن پنجم هجری دانست . وفات فخرالدین اسعد بعد از سال ۴۴۶ و گویا در اواخر عهد طغرل سلجوقی اتفاق افتاده‌است.
وی از داستان سرایان بزرگ ایران است و معتزلی مذهب بوده‌است. او هم‌زمان با سلطان ابوطالب طغرل (۴۲۹-۴۵۵) می‌زیسته‌است. او در فتح اصفهان با طغرل همراه بوده و بعد از آنکه سلطان از اصفهان به قصد تسخیر همدان خارج شد، فخرالدین اسعد همانجا بماند و با عمید ابوالفتح مظفر نیشابوری حاکم اصفهان باقی ماند و تا ز مستان سال ۴۴۳ را در آن شهر به سربرد. گفتگوهای او با امیر ابوالفتح مظفر به نظم داستان ویس و رامین توسط او انجامید.
بعدها بسیاری از گویندگان در منظومه‌های خویش به شیوه شاعری وی توجه نمودند که از آن جمله نظامی گنجوی را باید نام برد که هنگام سرودن خسرو و شیرین به برخی از موارد این کتاب نظر داشته‌است.
[ویرایش] منابع
- حاکمی، اسماعیل. منبع :خلاصهٔ ویس و رامین به کوشش دکتر اسماعیل حاکمی
- فروزانفر، بدیع‌الزمان. سخن و سخنوران (جلددوم)
- مینوی، مجتبی. مقاله در دورهٔ ششم مجلهٔ سخن
- صفا، ذبیح‌الله. تاریخ ادبیات در ایران (جلد دوم)
- فرهنگ ایران زمین :مقاله پروفسور مینورسکی ترجمه آقای مصطفی مقربی ( دفتر 1و2 از جلد 4)
- مقدمه ویس و رامین :به تصحیح آقای دکتر محمد جعفر محجوب.
- خلاصه ویس و رامین : به اهتمام آقای دکتر جلال متینی
- تذکره‌های مختلف مانند : مجمع الفصحای هدایت - آتشکده آذر- لباب الالباب عوفی - تذکرة الشعرای دولتشاه سمرقندی ) .
[ویرایش] اثرها
- منظومه ویس و رامین
