اتو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اُتو یا اُطو یکی از وسایل خانگی است که برای صاف کردن منسوجات پس از خشک‌شدن آنها، استفاده می‌شود. اتوکشی بیشتر تنها برای نمود زیباتر دادن به پوشاک و پارچه‌ها انجام می‌شود ولی در عین حال به‌خاطر دمای بالای فلز کف اتو، باکتری‌های روی پوشاک نیز کشته می‌شوند که این به بهداشت لباس کمک می‌کند. اتو کشیدن دستمال‌های جیبی یا دستمال‌های آشپزخانه می‌توانند بنابراین به بهداشت کمک نماید.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] اتوکشی
خشک کردن پوشاک در باد و بیرون از خانه، اتوکشی آنها را راحت‌تر می‌کند. اتوکشی برخی پارچه‌ها نیز با پاشیدن قطرات آب یا تماس بخار آب داغ با آنها آسان‌تر می‌شود.
[ویرایش] دماهای اتوکشی
- کتان: ۲۳۰ °C
- تریاستات: ۲۰۰°C
- پنبه‌ای و نخی: ۲۰۴°C
- ویسکوز: ۱۹۰°C
- پشم: ۱۴۸°C
- پلی‌استر: ۱۴۸°C
- ابریشم: ۱۴۸°C
- استات: ۱۴۳°C
- آکریل: ۱۳۵°C
- لیکرا/اسپاندکس: ۱۳۵°C
- نایلون ۶٫۶: ۱۳۵°C
[ویرایش] نگارخانه
 اتوی برقی قدیمی |
 اتوی ذغالی، برزیل |
 اتوی ذغالی |
 اتوی ذغالی (باز) |
[ویرایش] منبع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Strijkijzer»، ویکی‌پدیای هلندی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲۴ مارس ۲۰۰۷).
