احمدرضا پهلوی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
احمدرضا پهلوی دومین فرزند رضا شاه پهلوی از بطن ملکه عصمت دولتشاهی بود.
او در ۵ مهر ۱۳۰۴ به دنیا آمد و پس ازتحصیلات ابتدایی مشغول تحصیل در مدرسه نظام بود که پس از برکناری و تبعید پدرش در سال ۱۳۲۰ با او به آفریقای جنوبی رفت و در سال ۱۳۲۳ برای ادامه تحصیل به بیروت رفت. او پس از مرگ رضا شاه به ایران بازگشت.
او پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۵ ه.ش با سیمین تاج بهرامی دختر دکتر حسین احیاءالسلطنه بهرامی (همان کسی که در صحن مجلس شورای ملی به گوش سید حسن مدرس سیلی نواخت) ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دو فرزند به نامهای شاهرخ (۱۳۲۶) و شهلا پهلوی (۱۳۲۷) بود. این پیوند در سال ۱۳۳۳ به جدایی انجامید و شاهپور احمدرضا در سال ۱۳۳۷ ه.ش با رزا بزرگ نیا دختر محمد بزرگ نیا معروف به دانش بزرگ نیا (شاعر و نویسنده معروف) ازدواج کرد و از او نیز صاحب سه فرزند به نامهای شاهین، شهرناز و پری‌ناز پهلوی شد.
او در امور اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دخالتی نمی‌کرد و کمتر در دربار حاضر می‌شد ولی پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ه.ش او نیز به اتفاق خانواده‌اش ایران را ترک کرد و در همانجا درگذشت.
[ویرایش] منبع
- به اختصار از کتاب پهلوی‌ها ،جلال اندرمانی زاده و مختار حدیدی، ج ۲، ص ۵۰۳-۵۰۶ .
