اسلام‌آباد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهر اسلام‌آباد پایتخت کشور پاکستان است. این شهر با جمعیت 530,000 نفر در شمال شرقی و در ناحیه‌ای به نام "پایتخت اسلام‌آباد" واقع شده هرچند از نظر تاریخی این منطقه بخشی از ناحیه پنجاب بشمار می‌آید.
شهر اسلام‌آباد در 33°40' شمالی و 73°10' شرقی قرار دارد و در کناره فلات پوتوهار، در جنوب تپه‌های مرگالا واقع شده است. سه دریاچه سد ساخته‌شده به دست انسان به نامهای راول، سیملی و خانپور هوای این منطقه را تعدیل کرده‌اند. تابستان‌های آن گرم است و باران‌های شدید موسمی در ماه‌های مرداد و شهریور میبارد. در زمستان هوای شهر سرد و گاه زیر صفر است و در تپه‌های اطراف، مانند پیر سوهوا و مرگالا برف نیز میبارد.
