اسپیراکل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اسپیراکل‌ها منافذ ریزی بر روی سطح بدن جاندارانند که معمولاً به دستگاه تنفسی آنها ختم می‌شوند.

در آبزیان غضروفی مانند کوسه و لقمه‌ماهی در پشت هر گوششان یک اسپیراکل دیده می شود که کار آن پمپ کردن آب از آبشش‌ها به هنگام استراحت جانور است. در بدن ماهیان استخوانی ابتدایی از جمله بیشیر هم اسپیراکل وجود دارد.

[ویرایش] منبع

ویکی‌پدیای انگلیسی.