الکترودینامیک کوانتومی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

QED مخفف Quantum ElectroDynamics (به فارسی الکترودینامیک کوانتومی)، ساده‌ترین نظریه میدان نظریهٔ میدان کوانتومی ‌است که در طبیعت یافت می‌شود و برای توضیح نیروی الکترومغناطیس به کار می‌رود. این نظریه یک نظریهٔ پیمانه‌ای آبلی (Abealian Gauge Theory) و گروه پیمانهٔ آن اصطلاحاً (U(1 است. در این نظریه میدان پیمانه Aμبا فرمیون دیراک ψ جفت می‌شود. عمل آن به صورت زیر است:

{S}=\int{\big(-\frac{1}{4}F^{{\mu}{\nu}}F_{{\mu}{\nu}}+\bar{\psi}{(i\gamma^{\mu}D_{\mu}-m)}{\psi}\big){d^{4}x}}

  • بنابر رسم جمع‌زنی اینشتین تکرار اندیس به معنی جمع است یعنی مثلاً φμφμ همان
    ∑ φμφμ
    μ
    است.
  • همچنین بنابر رسم اندیس‌ها را می‌توان با کمک متریک g بالا و پایین برد به این صورت:

φμ = gμρφρ و φμ = gμρφρ

  • در اینجا Fμν قدرت میدان است بنا بر تعریف:

F_{{\mu}{\nu}}={\partial_\mu}{A_\nu}-{\partial_\nu}{A_\mu}

  • Aμ میدان پیمانه است که درواقع همان فوتون است (ذره‌ٔ انتقال‌دهندهٔ نیروی الکترومغناطیس).
  • γμ ماتریسهای دیراک هستند.
این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
برگرفته از «http://fa.wikipedia.org../../../%D8%A7/%D9%84/%DA%A9/%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%DB%8C%DA%A9_%DA%A9%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%85%DB%8C.html»