الیگودرز
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اَلیگودَرز نام شهری در شهرستان الیگودرز استان لرستان ایران است. دیرینگی شهر الیگودرز به بیش از ۷۰۰ سال پیش میرسد. گویش مردمان این شهر لری بختیاری است. پیرامون این شهر دارای مکان‌های تفریحی بسیاری از جمله دریاچه گهر، آبشار آب سفید، آبشار لوچ، رود حوضیان، رودخانه ماهیچال، طبیعت اشتران‌کوه، آبشار مبارک آباد، رودخانه مور زرین (در بخش ذلقی)، آبشار تندر، غار تمندر، جنگل‌های بلوط و گردو (فقط مال رو است) و سرچشمه دورکو است.
صنایع دستی آن شامل هنرهای سرامیکی، قالیبافی، منبت کاری، سیم بافی، معرق‌کاری، گلیم بافی و جاجیم بافی می‌شود. این شهر دارای منابع غنی معادن سنگ (مرمر کبالت منیزیم گرانیت چینی کریستال سرامیک و ...)به گونه ای که سنک گرانیت ان مرغوب ترین سنگ گرانیت جهان به شمار میرود .
[ویرایش] ریشهٔ نام
ریشه نامگذاری آن را برخی از واژه آلیورز (گندم سرخ) دانسته‌اند و برخی هم از آل گودرز به معنی طایفه و قوم گودرز (یکی از شخصیت‌های شاهنامه فردوسی) حدس زده‌اند.همچنین این نام را آمیزه‌ای از دو واژه اَل به معنای عقاب و گودرز دانسته‌اند.اکثر ساکنین این شهر با مهاجرت به شهرهای بزرگ کشور از جمله تهران ، اصفهان و اراک، ترک وطن کرده و به علت مهاجر پذیر بودن این شهر، تعداد بسیار زیادی از لرهای مناطق روستایی و عشایری در این شهر تخته قاپو شده اند. (تخته قاپو به معنای یکجا نشینی است) همین مطلب موجب نارضایتی شدید اهالی قدیمی و سابقه دار در شهر شده است.[نیاز به ذکر منبع] خدمات شهری در این شهر به حداقل رسیده و تا جایی که از شهروندان شنیده می شود هیچ رشدی از لحاظ ساختار شهری و زیباسازی محیط زندگی در این شهر صورت نگرفته است.[نیاز به ذکر منبع]
