ابوتراب خسروی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوتراب خسروی (زادهٔ ۱ فروردین ۱۳۳۵) نویسندهٔ معاصر ایرانی است.
خسروی قصه‌نویسی را از کلاس‌های درسی معلم دوران دبیرستانش هوشنگ گلشیری آغاز کرد. او با نوشتن مجموعه داستان دیوان سومنات در دهه هفتاد خورشیدی به شهرتی فراوان رسید.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
ابوتراب خسروی در سال ۱۳۳۵ در شهر فسا متولد شده‌است. پدر وی نظامی بود و به همین دلیل او در سال‌های جوانی در شهرهای مختلف ایران زندگی کرده بود. در سال‌های ۱۳۴۸ و ۱۳۴۹ در دبیرستانی در اصفهان درس می‌خواند و شاگرد هوشنگ گلشیری نویسنده ایرانی بوده‌است.
او لیسانس آموزش ابتدایی دارد. وی سال‌ها در شهر شیراز به کودکان عقب‌مانده ذهنی آموزش می‌داد. در حال حاضر او بازنشسته شده‌است و در شیراز زندگی می‌کند. خسروی متأهل است و سه فرزند دارد.
[ویرایش] کتاب‌شناسی
- هاویه (۱۳۷۰) مجموعه داستان
- دیوان سومنات (۱۳۷۷) مجموعه داستان
- اسفار کاتبان (۱۳۷۹) رمان، برنده جایزه مهرگان ادب
- رود راوی (۱۳۸۲) رمان، برنده بهترین رمان در دوره چهارم جایزه هوشنگ گلشیری
- ملکان عذاب (در دست انتشار) رمان
[ویرایش] پیوند به بیرون
- بخشی از رمان اسفار کاتبان با صدای نویسنده
- گفتگو با ابوتراب خسروی
- نوشته‌ای از ابوتراب خسروی درباره غزلی از حافظ
- گفتگو با ابوتراب خسروی درباره نگارش اثر تازه‌اش
[ویرایش] منبع
| آثار ابوتراب خسروی |
|---|
| رمان: رود راوی • اسفار کاتبان • ملکان عذاب مجموعه داستان: هاویه • دیوان سومنات |
