اسفار کاتبان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اسفار کاتبان عنوان رمانی است از ابوتراب خسروی که در سال ۱۳۷۹ خورشیدی منتشر شد. ناشران کتاب نشر قصه و نشر آگه بودند. این کتاب در سال ۱۳۸۰ از طرف پکا به عنوان بهترین رمان سال ۷۹ برگزیده شد و جایزه مهرگان به آن تعلق گرفت.
[ویرایش] خلاصه داستان
خطر لوث‌شدن: هشدار! آنچه در زیر می‌آید ممکن است قضیه یا پایان ماجرا را لو بدهد!
داستان از آشنایی اقلیما دانشجوی یهودی و همکلاسی دانشگاهش سعید (که مسلمان است) برای انجام یک تحقیق مشترک آغاز می‌شود. موضوع تحقیق نقش قدیسان در ساخت جوامع است که با نقطه آغاز جداگانه از طرف دو شخصیت داستان دنبال شده و به یک نقطه مشترک می‌رسد. این نقطه، محل اشتراک دو روایت دیگر (علاوه بر روایت دو قدیس) نیز هست؛ داستان زندگی پدر راوی (سعید) در نقش کاتب مجدد یک روایت قدیمی و داستان عشق تازه اقلیما و سعید. در پایان داستان به علت تعصب نژادی-مذهبی یهودیان (جلوگیری از مخلوط شدن خون یهود) برای جلوگیری از رابطه اقلیما با سعید، فرجامی سوگناک می‌یابد.
[ویرایش] منابع
- اسفار کاتبان نوشته ابوتراب خسروی, نشر قصه, ۱۳۷۹
- وبگاه آتیبان
| آثار ابوتراب خسروی |
|---|
| رمان: رود راوی • اسفار کاتبان • ملکان عذاب مجموعه داستان: هاویه • دیوان سومنات |
