اسماء حسنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اسماء حُسنی (نام‌های زیبا) نام‌های خداوند هستند. اکثریت تعداد این اسم‌ها را نود و نه نام دانسته‌اند که در قرآن آمده است، ولی برخی دیگر معتقدند تعداد آنها بیشتر است.

اسماء حُسنی را به سه گروه تقسیم کرده‌اند: جمالی، جلالی و مشترک. اسماء جمالی که ۴۵ تا هستند برای کسب رحمت و روزی به کار می‌روند، اسماء جلالی که ۲۲ تا هستند، برای ایجاد عداوت و از میان بردن حریف به کار می‌آیند و اسماء مشترک که آنها هم ۲۲ اسم هستند بسته به نیت، خاصیت هر دو گروه قبلی را دارند.[۱]

اعتقاد بر این است که یکی از اسامی که خدا بر کسی دانسته نیست اسم اعظم است. و با بر زبان آوردن آن هر خواستهٔ گوینده برآورده خواهد شد.

نگارش اسماء حسنی با استفاده از صنعت مربعات و اعداد وفقی را بر پوست، کاغذ و یا پارچه، اسماء نویسی می‌گویند. این کار در دوران قاجار در ایران رواج داشت.[۲]

فهرست مندرجات

[ویرایش] فهرست اسماء حسنی و معادلات عددی آنها بر حسب حساب ابجد[۳]

نود و نه اسم خدا
الاحد: ۱۳ الواجد: ۱۴ الوهاب: ۱۴ الحی: ۱۸ الواحد: ۱۹ الهادی: ۲۰ الودود: ۲۰ الاول: ۳۷ الولی: ۴۶
الوالی: ۴۷ الماجد: ۴۸ المجیب: ۵۵ المبدی: ۵۶ المجید: ۵۷ الباطن: ۶۲ الحمید: ۶۲ الوکیل: ۶۶ الحُکم: ۶۸
المحیی: ۶۸ القدوس: ۷۰ الباسط: ۷۲ الجلیل: ۷۳ الحکیم: ۷۸ الحسیب: ۸۰ البدیع: ۸۶ الحلیم: ۸۸ الملک: ۹۰
العزیز: ۹۴ الحق: ۱۰۸ العلی: ۱۱۰ الباقی: ۱۱۳ العدل: ۱۱۴ الجامع: ۱۱۴ القوی: ۱۱۶ المعز: ۱۱۷ المعید: ۱۲۴
المعطّی: ۱۲۹ اللطیف: ۱۲۹ السلام: ۱۳۱ الصمد: ۱۳۴ المؤمن: ۱۳۶ الواسع: ۱۳۷ المهَیمن: ۱۴۵ المحصی: ۱۴۸ العلیم: ۱۵۰
القیوم: ۱۴۶ العفوّ: ۱۵۶ المانع: ۱۶۱ النعیم: ۱۷۰ السمیع: ۱۸۰ المقدم: ۱۸۴ المنعم: ۲۰۰ النافع: ۲۰۱ البَر: ۲۰۲
الرب: ۲۰۲ الجبار: ۲۰۶ المقسط: ۲۰۹ مالک الملک: ۲۱۲ الباری: ۲۱۳ الکبیر: ۲۳۲ التور: ۲۵۶ الکریم: ۲۷۰ الروف: ۲۸۶
الصبور: ۲۹۸ الاکرم: ۲۹۹ البصیر: ۳۰۲ القادر: ۳۰۵ القهار: ۳۰۶ الرزاق: ۳۰۸ الرقیب: ۳۱۲ الشهید: ۳۱۹ المصور: ۳۳۶
الرافع: ۳۵۱ التواب: ۴۰۹ الفتاح: ۴۸۹ الممیت: ۴۹۰ المتین: ۵۰۰ الرشید: ۵۱۴ الشکور: ۵۲۶ المقیت: ۵۵۰ المتعالی: ۵۵۱
الباعث: ۵۷۳ المتکبر: ۶۶۲ الوارث: ۷۰۷ الخالق: ۷۳۱ المقتدر: ۷۴۴ الاخر: ۸۰۱ الخبیر: ۸۱۲ الموخر: ۸۴۶ القایض: ۹۰۳
الحفیظ: ۹۹۸ الضار: ۱۰۰۱ المعظم: ۱۰۵۰ الغنی: ۱۰۶۰ المعنی: ۱۱۰۰ الظاهر: ۱۱۰۶ الغفار: ۱۲۸۱ الغفور: ۱۲۸۶ الخافض: ۱۴۸۱

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] یادداشت‌ها

  1. تناولی، ص. ۳۳
  2. تناولی، ص. ۳۳
  3. تناولی، ص. ۳۵

[ویرایش] منبع

  • محمد معین، فرهنگ معین
  • پرویز تناولی، طلسم: گرافیک سنتی ایران، نشر بن‌گاه، تهران ۱۳۸۵، ISBN ۹۶۴-۹۶۳۸۳-۴-۲
این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.